ราชบุรุษ คือ

• น. คนของพระราชา; (โบ) ตำแหน่งราชการชั้นต้นต่ำกว่าชั้นสัญญาบัตร.

• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราช     ๑ ราด, ราดชะ- น. พระเจ้าแผ่นดิน, พญา (ใช้แก่สัตว์) เช่น นาคราช คือ พญานาค สีหราช คือ พญาราชสีห์, คำนี้มักใช้ประกอบกับคำอื่น,
• บุ     ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
• บุรุษ     บุหฺรุด, บุหฺรุดสะ- น. ผู้ชาย, เพศชาย, คู่กับ สตรี, ใช้ในลักษณะที่สุภาพ; ( ไว ) คำบอกผู้พูด เรียกว่า บุรุษที่ ๑, คำบอกผู้ที่พูดด้วย เรียกว่า
• รุ     ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
• ราชบุรี    จังหวัดราชบุรี
• (กฎ. ราชบุรี)    มาจาก หนังสือกฎหมาย พระเจ้าลูกยาเธอ กรมหมื่นราชบุรีดิเรกฤทธิ์ ทรงรวบรวม ฉบับโรงพิมพ์กองลหุโทษ ร.ศ. ๑๒๐
• ราชบุตร    น. ตำแหน่งเจ้านายฝ่ายเหนือ เรียกว่า เจ้าราชบุตร.
• จังหวัดราชบุรี    ราชบุรี
• ริบราชบาตร    -ราดชะบาด ก. รวบเอาทรัพย์สินของคนที่ต้องพระราชอาญาเข้าเป็นของหลวง.
• ราชบัณฑิต    -บันดิด น. นักปราชญ์หลวงมีความรู้ทางภาษาบาลี; สมาชิกองค์การวิทยาการของรัฐที่เรียกว่า ราชบัณฑิตยสถาน.
• ราชบัลลังก์    น. บัลลังก์ของพระมหากษัตริย์; ความเป็นพระมหากษัตริย์ เช่น สละราชบัลลังก์.
• ร่างพระราชบัญญัติ    n. ร่างกฎหมายที่เขียนขึ้นเสนอต่อสภาเพื่ออภิปราย proposed Act/legislation ตัวอย่างการใช้: เพื่อความสะดวกรวดเร็วในการพิจารณาร่างพระราชบัญญัติฉบับต่างๆ ไม่จำเป็นต้องแต่งตั้งกรรมาธิการกันให
• ราชบาตร    น. คำสั่งหลวง.
• (จด. ราชบัณฑิตยสถาน)    มาจาก หนังสือจดหมายเหตุราชบัณฑิตยสถาน