รูเยี่ยว คือ

• ทวารเบา

• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• เยี่ยว     น. ของเหลวที่เสียซึ่งไตขับถ่ายออกจากโลหิต, น้ำปัสสาวะ, ( ปาก ) น้ำเบา. ก. ถ่ายปัสสาวะ, ( ปาก ) เบา.
• ยี     ก. ขยี้ เช่น ยีลูกตาล, ขยี้ให้ฟู เช่น ยีแป้งขนมขี้หนู, ทำให้ฟู เช่น ยีผม, ละเลง เช่น ตักอาหารมามาก ๆ กินไม่หมดจะเอายีหัว.
• ยี่     ๑ ว. สอง ในคำว่า ยี่สิบ, ที่สอง เช่น เดือนยี่ (คือ เดือนที่ ๒ นับทางจันทรคติ), โบราณใช้ว่า ญี่ ก็มี. ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ปีขาล.
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• เยียว    สัน. ผิว่า, แม้ว่า, ถ้า.
• น้ำเยี่ยว    ฉี่ เยี่ยว ปัสสาวะ น้ำปัสสาวะ พระบังคนเบา
• เยียวยง    (กลอน) ว. งามยิ่ง.
• เยียวยา    ก. บำบัดโรค, แก้โรค, เช่น ไม่มีหมอจะมาเยียวยาได้; แก้ไข, ทำให้ดีขึ้น, เช่น เศรษฐกิจกำลังทรุดหนัก ยากที่จะเยียวยาได้.
• เยี่ยวงัว    (ถิ่น-อุดร) น. ต้นกะทกรก. [ดู กะทกรก (๑)].
• เยี่ยวอูฐ    น. ยาดมชนิดหนึ่ง มีองค์ประกอบเป็นเม็ดแอมโมเนียมคาร์บอเนตผสมน้ำแอมโมเนียและสารหอมบางอย่าง ใช้สูดดมแก้อาการวิงเวียน.
• เย้ายวน    ดึงดูดใจ ชวนมอง น่ามอง น่าหลงใหล เซ็กซี่ ยวนยั่ว ยั่ว ยั่วยวน อ่อย
• รักษาหรือเยียวยาได้    ชดเชยได้ ซ่อมแซมได้ ปฏิสังขรณ์ได้ ปรับปรุงได้
• ร่มเย็น    ว. มีความสุขสบาย, ไม่มีความเดือดร้อน.
• สุริเยศ    (กลอน) น. พระอาทิตย์.