รู้ไม่จริง คือ

• ก. รู้ไม่ถ่องแท้, รู้ไม่มากพอ, เช่น เขาชอบเล่าเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ไม่จริง.

• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รู้     ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่จริง     เท็จ ปลอมๆ ผิด ที่เกิดจากจินตนาการ โกหก ไม่เป็นความจริง ซึ่งกุขึ้นมา ซึ่งหลอกลวง ซึ่งเสแสร้ง กุเรื่องขึ้น แกล้งทำ ทำขึ้นเอง ประดิษฐ์ขึ้นเอง ลวงตา
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• จริง     จิง ว. แน่ เช่น ทำจริง ชอบจริง ๆ; แท้, ไม่ปลอม, เช่น ของจริงไม่ใช่ของเทียม; เป็นอย่างนั้นแน่แท้ ไม่กลับเป็นอย่างอื่น เช่น ข้อนี้เป็นความจริง,
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• รักจริง    รักแท้
• รู้จริง    รู้จักอย่างละเอียด รู้จักเป็นอย่างดี
• ที่ไม่จริง    ที่ไม่ใช่ความจริง
• ไม่จริงจัง    สนุกๆ ทำเล่นๆ ไม่กระตือรือร้น ไม่เต็มใจ หลอก หลอกๆ เล่นๆ ซึ่งเป็นการหยอกเล่น ไม่เอาจริงเอาจัง เหลาะแหละ ตลกคะนอง ทําเล่น ทําเล่นๆ
• ไม่แท้จริง    ดูไม่สมจริง ไม่เป็นความจริง ไม่จริงใจ ปลอมๆ
• ไม้จริง    น. คำรวมเรียกไม้ต่าง ๆ ที่มีเนื้อแข็ง เว้นไม้ไผ่.
• ซึ่งไม่จริง    คล้าย คล้ายคลึง ดูเหมือน ซึ่งเลียนแบบ ซึ่งเสแสร้ง
• พูดไม่จริง    พูดเท็จ โกหก พูดโกหก พูดปด โป้ปด โป้ปดมดเท็จ

• ไม่ต้องพูดเรื่องที่เธอรู้ไม่จริงเลย อันนี้ใช้ทาทับแป้งรองพื้นได้นะ