ร่องปาก คือ

• ไซโตสโตม

• ร่อ     ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
• ร่อง     น. รอยลึกเป็นช่องทางไปตามยาว, สันดินระหว่างท้องร่องสำหรับเพาะปลูก เช่น ร่องผัก ร่องมัน.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• คล่องปาก    ว. เจนปาก, ขึ้นปาก ก็ว่า.
• ช่องปาก    โพรงปาก ปาก
• ต้องปาก    อร่อย ถูกปาก
• คะนองปาก    สนุกปาก
• พลั้งปาก    ก. พูดไปโดยไม่ทันคิด.
• ฆ้องปากแตก    (สำ) ว. ปากโป้ง, เก็บความลับไม่อยู่, ชอบนำความลับของผู้อื่นไปโพนทะนา.
• หาเลี้ยงปากท้อง    หารายได้ หาเลี้ยงชีพ หาเลี้ยงตัว
• เครื่องถ่างปาก    ผ้าอุดปาก
• เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง    ก. ทำมาหากินพอเลี้ยงตัว.
• ซึ่งปิดปาก    ลี้ลับ ซ่อนเร้น ปิดเป็นความลับ ลับๆ ล่อๆ แอบแฝง ไม่พูด