ร่ำรี้ร่ำไร คือ

• ก. ซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่นั่นเอง เช่น มัวแต่พูดร่ำรี้ร่ำไรอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวงานก็ไม่เสร็จ.

• ร่ำ     ๑ ก. พูดซ้ำ ๆ, พร่ำ, เช่น ร่ำว่า ร่ำสั่ง ร่ำสอน; ตีแรง ๆ เช่น ร่ำด้วยไม้. ๒ ก. อบ, ปรุง, เช่น ร่ำแป้ง ร่ำผ้า.
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• รี้     ( โบ ) น. พล, พลรบ, กองทัพ, กองทหาร. ก. ยกไป, เดินไป.
• ร่ำไร     ก. อ้อยอิ่ง เช่น มัวแต่ร่ำไรอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวจะไม่ทันรถไฟ.
• ไร     ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก
• ร่ำไป    ว. พร่ำเพรื่อไป, บ่อย ๆ, เช่น เขาไปดูภาพยนตร์บ่อย ทำให้เสียเงินร่ำไป.
• ร่ำไห้    ก. ร้องไห้เป็นเวลานาน, ร้องไห้ไม่หยุดหย่อน.
• ร่ำรวย    ว. รวยมาก, มั่งคั่ง.
• ร่ำร่ำ    ก. คิดหรือตั้งใจซ้ำ ๆ อยู่ เช่น รำรำว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนที่ต่างจังหวัดก็ไม่ได้ไปเสียที ร่ำร่ำจะไปเที่ยวภูกระดึงก็ไม่ได้ไปเสียที. ว. จวนเจียน, เกือบ, ตั้งท่าขยับ, เช่น รำรำจะวิวาทกันอยู่แล้ว, ลำลำ ก็ว
• ร่ำร้อง    ก. พร่ำร้องขอ, พูดอยู่บ่อย ๆ, เช่น ลูก ๆ ร่ำร้องจะไปเที่ยวเขาดิน.
• ร่ํารี้ร่ําไร    ชักช้า ร่ําไร อ้อยอิ่ง พิรี้พิไร
• พิรี้พิไร    ว. มัวทำโน่นนิดนี่หน่อย, อ้อยอิ่ง, ตะบิดตะบอย, เช่น ทำพิรี้พิไร มัวพิรี้พิไร.
• ร่ําไร    กระปอดกระแปด ชักช้า ตะบิดตะบอย อืดอาด ช้า ตะบอย อ้อยอิ่ง ร่ํารี้ร่ําไร พิรี้พิไร ยืดยาด พิไร ร่ําร้อง ร่ําว่า รําพัน รั้งรอ ล่าช้า หน่วงเหนี่ยว เถลไถล โอ้เอ้
• รําไร    รางๆ
• ได้รับกำไรหรือรายได้สำหรับตนเอง    การขายได้เงิน การทำให้เป็นจริง การสำนึก การเข้าใจอย่างแท้จริง การเปลี่ยนให้เป็นเงินสดหรือเงิน ความสมปรารถนา