ฤดูว่าง คือ

• ความเป็นไปหรือเกิดการปรากฎขึ้นในระยะเวลาหนึ่งของปี
  เกี่ยวกับฤดูว่าง
  ในระยะเวลาหนึ่งของปี

• ฤดู     รึ- น. ส่วนของปีซึ่งแบ่งโดยถือเอาภูมิอากาศเป็นหลัก มักแบ่งออกเป็น ๓ ช่วง คือ ฤดูฝน ฤดูหนาว และฤดูร้อน หรือเป็น ๔ ช่วง คือ ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน
• ดู     ก. ใช้สายตาเพื่อให้เห็น เช่น ดูภาพ ดูละคร, ระวังรักษา เช่น ดูบ้านให้ด้วย ไม่มีคนดูเด็ก, พินิจพิจารณา เช่น ดูให้ดี, ศึกษาเล่าเรียน เช่น ดูหนังสือ,
• ว่า     ก. พูด, บอก, เช่น เขาว่า ที่นี่ฝนตกทุกวัน; ดุ เช่น อย่าเอะอะไป เดี๋ยวครูว่าเอา, ติ เช่น ดีแต่ว่าเขา; ดุด่าว่ากล่าว เช่น ว่าไม่ได้ ก็เลี้ยงไม่ได้;
• ว่าง     ว. เปล่า, ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง, เช่น ห้องว่าง ที่ว่าง ตำแหน่งว่าง, บางทีใช้ควบคู่กับคำ เปล่า เป็น ว่างเปล่า; ไม่มีภาระผูกพัน เช่น
• เกี่ยวกับฤดูว่าง    ความเป็นไปหรือเกิดการปรากฎขึ้นในระยะเวลาหนึ่งของปี ฤดูว่าง ในระยะเวลาหนึ่งของปี
• ฤดี    รึ- น. รติ, ความยินดี, ใจ. (ป., ส. รติ).
• วัสสานฤดู    วัดสานะรึดู น. ฤดูฝน, ในกลุ่มประเทศเขตร้อนอันมีประเทศไทยรวมอยู่ด้วย แบ่งฤดูกาลออกเป็น ๓ ฤดู คือ ฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน ช่วงระยะเวลาของแต่ละฤดูในแต่ละท้องถิ่นหรือประเทศอาจแตกต่างกันไปบ้างและไม่ค่อย
• มีชีวิตอยู่เพียงฤดูเดียวหรือปีเดียว    ประจำปี เกิดขึ้นระหว่างปี เกี่ยวกับปี
• กฤด    กฺริดะ- (แบบ) ว. อันกระทำแล้ว (ใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของสมาส), ในบทกลอนแผลงเป็น กฤษฎา ก็มี. (ส. กฺฤต; ป. กต).
• กฤด-    กฺริดะ- (แบบ) ว. อันกระทำแล้ว (ใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของสมาส), ในบทกลอนแผลงเป็น กฤษฎา ก็มี. (ส. กฺฤต; ป. กต).
• กฤดิ    กฺริดดิ (โบ; กลอน) น. เกียรติ เช่น วรกฤดิโอฬาร. (ชุมนุมตำรากลอน). (ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ).
• ภฤดี    พฺรึ- น. ค่าจ้าง, สินจ้าง. (ส. ภฺฤติ; ป. ภติ).
• ฤดียา    รึ- ก. เกลียด, รังเกียจ, ดูถูก. (ส.).
• ฤดูฝน    หน้าฝน พรรษฤดู พรรษา พรรษากาล ฤดูที่มีฝนตก ฤดูที่มีอากาศชื้น
• คืนก่อนวันกลางฤดูร้อน    23 มิถุนายน