ฤติยา คือ

• รึ-
  ก. เกลียด, รังเกียจ, ดูถูก. (ส.).

• ฤต     รึด น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. ( ส. ).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• กฤตยา    ๑ กฺริดตะ- (โบ; กลอน) น. เกียรติ เช่น เสื่อมกฤตยาสยามยศ. (ตะเลงพ่าย). ๒ กฺริดตะ-, กฺริดติ- น. การใช้เวทมนตร์, เสน่ห์, อาถรรพณ์, เช่น มนตร์กฤตยานั้นซั้น เสื่อมสิ้นทุกอัน. (โลกนิติ), หาแม่มดถ้วนหน้า ห
• กฤติยา    กฺริดตะ-, กฺริดติ- น. การใช้เวทมนตร์, เสน่ห์, อาถรรพณ์, เช่น มนตร์กฤตยานั้นซั้น เสื่อมสิ้นทุกอัน. (โลกนิติ), หาแม่มดถ้วนหน้า หมู่แก้ กฤติยา. (ลอ).
• บัฐยาพฤต    บัดถะหฺยาพฺรึด น. ชื่อฉันท์ชนิดหนึ่งซึ่งกำหนดด้วยอักษร ๓๒ คำ มี ๔ บาท บาทละ ๘ คำ, ปัฐยาวัต หรือ อัษฎกฉันท์ ก็เรียก. (ส.; ป. ปฐฺยาวตฺต).
• อัพยากฤต    อับพะยากฺริด น. กลาง ๆ ระหว่างกุศลกับอกุศล คือไม่จัดเป็นกุศลหรืออกุศล ในความว่า ธรรมที่เป็นอัพยากฤต. (ส.; ป. อพฺยากต).
• ฤตุ    รึ- น. ฤดู.
• พฤติกรรมที่หยาบ    คึกคะนอง และอึกทึก
• พฤติกรรมวิทยา    กลัว นิสัย พฤติกรรม การออกเสียง การตอบสนองอย่างมีเงื่อนไข ทฤษฎีพฤติกรรม
• พฤติกรรมที่หยาบคาย    การไม่ยําเกรง ความไม่สุภาพ
• พฤติกรรมหยาบคาย    ความหยาบคาย ความไม่สุภาพ ภาษาไม่สุภาพ ความหยิ่ง ความทะลึ่ง
• พฤต    พฺรึด น. คำฉันท์. ก. หมุน, เวียน; เกิดขึ้น. ว. กลม. (ส. วฺฤตฺต).
• พฤติ    พฺรึด, พฺรึดติ- น. ความประพฤติ, กิจการ, ความเป็นไป; ลักษณะความเป็นอยู่, อาชีวะ; คำฉันท์. (ส. วฺฤตฺติ; ป. วุตฺติ).
• พฤติ-    พฺรึด, พฺรึดติ- น. ความประพฤติ, กิจการ, ความเป็นไป; ลักษณะความเป็นอยู่, อาชีวะ; คำฉันท์. (ส. วฺฤตฺติ; ป. วุตฺติ).

• พรีวิว คอร์สสติสร้างปาฏิหาริย์ โดย อ .กฤติยา อัศวเรืองชัย
• นางสาวเพชรรัตน์ พงศ์ธีรกฤติยา
• พญ . กฤติยา ธีรกุลเกียรติ