ลมตะกัง คือ
- น. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าทำให้มีอาการปวดหัวเวลาเช้า ๆ ปวดกระบอกตา เมื่อเห็นแดดจะลืมตาไม่ขึ้น, ลมปะกัง ก็ว่า.
- ลม ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
- มต มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
- มตะ มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- ตะกัง น. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้มีอาการปวดหัวเวลาเช้า ๆ ปวดกระบอกตา เมื่อเห็นแดดจะลืมตาไม่ขึ้น เรียกว่า ลมตะกัง, ปะกัง ก็ว่า.
- กัง น. ชื่อลิงชนิด Macaca nemestrina ในวงศ์ Cercopithecidae ขนสีน้ำตาลอมเทา หางสั้นงอโค้งขึ้นไปทางด้านหลัง ทางปักษ์ใต้ใช้เก็บมะพร้าว, กะบุด ก็เรียก.
- ลมตะโก้ ตะโก้ ลมพัดหลวง พัดหลวง
- ลมตึง น. ลมกระโชกแรง.
- ตะกรุมตะกราม -กฺรุม-กฺราม ก. กิริยาที่ทำไปอย่างผลีผลาม ขาดการพินิจพิจารณาเนื่องในการบริโภคเป็นต้น.
- ลมตะวันตก ลมอ่อน ๆ สิ่งทอที่เบา สิ่งที่เบา
- ลมตะวันออก ลมค้า ลมสินค้า
- ลมตะเภา น. ลมชนิดหนึ่งพัดมาจากทิศใต้ไปทางทิศเหนือในกลางฤดูร้อน.
- กลุ่มตะกร้า กลุ่มสิ่งจักสาน ศิลปะหรือกระบวนการทำสิ่งจักสาน
- ลมปะกัง น. ลมตะกัง.
- ความตะกละตะกลาม ความตะกละ
มือถือ