ลวงให้หลงเชื่อ คือ

• ลวงตา
  หลอกลวง
  หลอกให้หลงกล

• ลวง     ๑ ก. ทำให้หลงผิด เช่น ขุดหลุมพรางลวงข้าศึก. ๒ น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๘, เขียนเป็น รวง ก็มี.
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• หลง     หฺลง ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์;
• หลงเชื่อ     หลงลม หลงลมปาก หลงลิ้น เชื่อลมปาก เชื่อ ตายใจ วางใจ ติดกับ
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• เชื่อ     ก. เห็นตามด้วย, มั่นใจ, ไว้ใจ; ซื้อหรือขายโดยติดค้างไว้ ไม่ต้องชำระเงินทันที.
• ชื่อ     น. คำที่ตั้งขึ้นสำหรับเรียกคน สัตว์ สถานที่ และสิ่งของโดยทั่ว ๆ ไปหรือโดยเฉพาะเจาะจง.
• ลวงให้เชื่อ    หลอกลวง ทําให้หลงกล
• ลวงให้หลงกล    ลวง ทําให้หลงกล โกง หลอกลวง
• ทําให้หลงเชื่อ    ทําให้หลงกล ล่อลวงเรื่อง ล่อหลอกในเรื่อง เสแสร้ง หลอก หลอกลวง
• ข้าหลวงใหญ่    n. ตัวแทนพระเจ้าแผ่นดินที่มีอำนาจเหนือข้าหลวง ตัวอย่างการใช้: บรรดาข้าหลวงใหญ่มักมีทรัพย์สินร่ำรวยกันทั้งนั้น clf.: คน
• อย่างใหญ่หลวง    อย่างมาก อย่างมากมาย อย่างมหาศาล อย่างใหญ่โต อย่างมากมายมหาศาล
• หลอกลวงเพื่อ    ฉ้อโกงเพื่อ ลวงเพื่อเอา
• หลงใหล    ก. คลั่งไคล้ในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น หลงใหลนักร้อง; เลอะเลือน, มีสติเฟือน, เช่น คนแก่มักหลงใหล กินแล้วก็ว่าไม่ได้กิน.