ละครยก คือ

• น. เครื่องสังเวยพระภูมิหรือแก้บน ทำเป็นแท่นยกขนาดเล็ก มีเสา ๔ มุม ดาดเพดานด้วยกระดาษ มีตุ๊กตาดินปั้นทาฝุ่นเขียนสีสมมุติเป็นตัวละคร ๓-๕ ตัวเสียบไว้บนแท่นนั้น.

• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• ละคร     -คอน น. การแสดงประเภทหนึ่ง ผู้แสดงเรียกว่า ตัวละคร มีเวทีหรือสถานที่ใช้ในการแสดง มีบทให้ตัวละครแสดงตามเนื้อเรื่อง โดยมากมีดนตรีประกอบ
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• ละครย่อย    น. ละครชวนหัวเรื่องสั้น ๆ.
• ละครยั่วยวน    ละครประโลมโลก ละครเกินความจริง
• คนดูละคร    ผู้ชมละคร
• ตัวละคร    (วรรณ) น. ผู้มีบทบาทในวรรณกรรมประเภทละคร นวนิยาย เรื่องสั้น และเรื่องแต่งประเภทต่าง ๆ.
• บทละคร    n. คำประพันธ์ที่เขียนขึ้นสำหรับแสดงละคร , ตัวอย่างการใช้: ผู้ที่เรียนวรรณกรรมตะวันตกย่อมต้องรู้จักบทละครโรเมโอ-จูเลียตของเชคสเปียร์เป็นอย่างดี clf.: บท, เรื่อง
• ผู้ดูละคร    ผู้ชอบดูละคร
• ละครทีวี    n. ละครที่แสดงทางโทรทัศน์มีหลายตอนจบเป็นต้น ชื่อพ้อง: ละครโทรทัศน์, ละครจอแก้ว ตัวอย่างการใช้: เธอติดละครทีวีตอนเย็นมาก พอเลิกงานก็รีบกลับบ้านทันที clf.: เรื่อง, ตอน
• ละครนิ่ง    ฉากหรือรูปปั้นที่มีชีวิตชีวา เรื่องในละคร
• ละครพูด    น. ละครแบบหนึ่ง รับอิทธิพลจากละครแบบยุโรป ตัวละครพูดบทของตนในการดำเนินเรื่อง อาจพูดเป็นถ้อยคำธรรมดา คำกลอน คำฉันท์ มีการจัดฉากและแต่งกายตามสมัยที่ปรากฏในเรื่อง เช่น ละครพูดเรื่องหัวใจนักรบ ละครพูดคำ
• ละครรำ    น. ละครแบบเดิมของไทย ตัวละครแต่งเครื่องและแสดงบทบาทโดยวิธีร่ายรำไปตามเพลงที่ต้นเสียงและลูกคู่ขับร้อง ใช้ดนตรีปี่พาทย์ประกอบ แบ่งออกเป็น ละครชาตรี ละครนอก ละครใน.
• ละครร้อง    น. ละครแบบหนึ่ง ได้รับอิทธิพลจากละครแบบยุโรป ตัวละครร้องเพลงเองในการดำเนินเรื่องตลอดทั้งเรื่อง มีบทเจรจาตามเนื้อเพลงที่ตัวละครร้องจบไป มีการจัดฉากและแต่งกายตามสมัยที่ปรากฏในเรื่อง เช่น ละครร้องเรื่อ
• ละครลิง    น. ละครที่ใช้ลิงแสดง โดยทำท่าทางไปตามคำร้องของผู้บอกบท มักเล่นเรื่องพระรถเมรีและจันทโครบ.