ลักลอบโดยสาร คือ

• แอบขึ้น

• ลัก     ก. เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย, เช่น ลักทรัพย์, แอบทำ, ลอบทำ, เช่น ลักกินขนมในห้องเรียน ลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ. ว.
• ลักลอบ     ก. ลอบกระทำการบางอย่าง เช่น ลักลอบได้เสียกัน ลักลอบเข้าเมือง ลักลอบเล่นการพนัน.
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• ลอบ     ๑ น. ชื่อเครื่องสานสำหรับดักปลาดักกุ้ง มีหลายชนิด เช่น ลอบนอน ลอบตั้ง ลอบประทุน; ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) ตาข่ายที่ขึงดักจับนก. ๒ ก.
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• โด     ดู ชะโด .
• โดย     ๑ โดย, โดยะ น. น้ำ. ( ป. โตย). ๒ บ. ด้วย, ตาม, เช่น โดยจริง โดยธรรม. ( ข. โฎย). ( ถิ่น ) ว. จ้ะ, ขอรับ.
• โดยสาร     ก. อาศัยไปด้วย เช่น โดยสารเรือ, เดินทางไปโดยยานพาหนะโดยเสียค่าโดยสาร, เรียกคนที่ใช้รถหรือเรือรับจ้างว่า คนโดยสาร. ( ข. ).
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาร     สาระ- คำประกอบหน้าคำ แปลว่า ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, ทุก, เช่น สารทิศ ว่า ทุกทิศ, สารทุกข์ ว่า ทุกข์ทั้งหมด, สารเลว ว่า เลวทั้งสิ้น. ( เลือนมาจาก สรฺว
• คนโดยสาร    ผู้โดยสาร คนเดินทาง ผู้เดินทาง
• ค่าโดยสาร    n. จำนวนเงินที่เรียกเก็บจากผู้ใช้บริการยานพาหนะสาธารณะ ตัวอย่างการใช้: มีการประกาศว่ารถเมล์จะขึ้นค่าโดยสาร
• ผู้โดยสาร    น. ผู้ใช้บริการยานพาหนะเช่นรถ เรือ โดยเสียค่าบริการ; ผู้อาศัยไปด้วย.
• รถโดยสาร    รถยนต์โดยสาร รวมบทประพันธ์ หนังสือรวมเรื่องจิปาถะ รถเมล์ รถประจําทาง รถยนต์โดยสารประจําทาง รถโดยสารประจําทาง กลุ่มรถแท๊กซี่ หรือเครื่องบินที่อยู่ในบริษัทเดียวกัน
• เรือโดยสาร    (กฎ) น. เรือที่บรรทุกคนโดยสารเกิน ๑๒ คน.