ลูกดอก คือ
สัทอักษรสากล: [lūk døk] การออกเสียง:
"ลูกดอก" การใช้"ลูกดอก" อังกฤษ"ลูกดอก" จีน
ความหมายมือถือ
- น. ไม้หรือเหล็กปลายแหลม มีพู่ข้างท้ายใช้หลอดเป่ายิงสัตว์, เหล็กปลายแหลมมีด้ามเป็นไม้ มีหาง ใช้ปาไปที่เป้า.
- ลูก น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
- กด ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว จ ฉ ช ซ ฌ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ด ต ถ ท ธ ศ ษ ส สะกด ว่า แม่กด หรือ มาตรากด. ๒ น. (๑) ชื่อปลาไม่มีเกล็ด มีหนวด หลายชนิด
- ดอ ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว
- ดอก ๑ น. ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทำให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกเต็มว่า
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- ดอกดั้ว (โบ) น. นมผู้หญิง, ผู้หญิง; เขาสัตว์ที่นิยมว่าเป็นของวิเศษ (คุ้มไฟไหม้บ้าน) เช่น เขาวัวบางชนิด ในตำราเขาพระโค เรียกว่า เขาดอกดั้ว.
- ดอกดิน น. ชื่อพืชเบียนชนิด Aeginetia indica L. และชนิด A. pedunculata Wall. ในวงศ์ Orobanchaceae ลำต้นเป็นปุ่มปมเกาะเบียนรากหญ้า ดอกสีม่วงดำ อยู่พ้นพื้นดินขึ้นมา ใช้ทำขนม.
- ดอกด้าย (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นดอกฟอน. (ดู ดอกฟอน).
- ผูกดอก (โบ) ก. ทำหนังสือสัญญาเป็นลูกจ้างรับเงินล่วงหน้าแล้วให้ดอกเบี้ยแทนรับใช้การงาน.
- ลกดอก กําพต ลูกธนู ลูกศร
- ออกดอก ก. เกิดเป็นเม็ดตามผิวหนังเนื่องจากกามโรคเรื้อรัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ เข้าข้อ เป็น เข้าข้อออกดอก; (ปาก) เอาเงินให้กู้เพื่อเก็บดอกเบี้ย.
- ที่ออกดอก ที่มีดอก
- เขาดอกดั้ว ดอกดั้ว
- เช็ดออกด้วย ถูออกด้วย
- ออกดอกออกผล ก. ทำให้เกิดผลประโยชน์หรือกำไรเพิ่มพูนขึ้น.
ประโยค
- มันไม่มีประโยชน์ที่เธอจะมาปลูกดอกไม้แบบนี้หรอก
- คนหน้าตาน่าเกลียดอย่างเธอ มาปลูกดอกไม้เพื่ออะไร !
- และหลังจากเที่ยง ก็เล่นตัวต่อ ปาลูกดอกและอบขนม *
- ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าวินเซนต์จะยิงลูกดอกใส่นาย
- ทั้งหมดนี้เป็นลูกดอกยาชา เต็มไปด้วยดอกเวอร์เวน
- เราน่าจะปลูกดอกหงอนไก่ ที่จียงชอบไว้รอบๆที่นี่
- ลูกดอกอาจจะไปโดนตาเด็กก็ได้ หรืออาจแย่กว่านั้น
- เราจะปลูกดอกไม้กันแล้วเราก็ต้องทำอะไรอีกเยอะเลย
- ส่วนหัวมันจะหนัก เหมือน หัวลูกดอก เพื่อความแม่นยำ
- เนื่องจากผมก็ชอบภาพวาด จึงได้ปลูกดอกเดซี่ไว้บ้าง