ลูกพี่ลูกน้อง คือ
สัทอักษรสากล: [lūk phī lūk nøng] การออกเสียง:
"ลูกพี่ลูกน้อง" การใช้"ลูกพี่ลูกน้อง" อังกฤษ"ลูกพี่ลูกน้อง" จีน
ความหมาย
มือถือ
- น. ญาติที่เป็นลูกของลุง ป้า น้า หรืออา.
- ลูก น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
- ลูกพี่ ( ปาก ) น. คำที่ลูกน้องหรือลูกสมุนเรียกเพื่อยกย่องผู้ที่เป็นหัวหน้านักเลงเป็นต้น.
- พี ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
- พี่ น. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดก่อน, ผู้ที่มีศักดิ์เสมอพี่; คำนำหน้าชื่อคนที่มีอายุคราวพี่หรือมีศักดิ์เสมอพี่ เช่น พี่นั่น พี่นี่.
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- ลูกน้อง ( ปาก ) น. บริวาร, ผู้อยู่ในปกครองหรือใต้บังคับบัญชา, ผู้ใกล้ชิดเป็นกำลังสำคัญในการงาน.
- กน ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
- น้อง น. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดทีหลัง, ลูกของอาหรือของน้า, เรียกคนที่มีอายุคราวน้อง เช่น น้องแดง น้องเขียว; ออกทีหลัง, มาทีหลัง, เช่น
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- พิลึกพิลั่น (ปาก) ว. พิลึกมาก.
- นักพูล นักเล่นพูล ผู้เล่นพูล
- พิลึกพิกล ซึ่งตระเตรียมไม่พอ ซึ่งปิ้งหรือย่างไม่เพียงพอ ไม่ค่อยสุก ไม่ได้ต้มพอเพียง ไม่ได้ต้มให้สุก
- ลักพา ก. ลอบพาหญิงหนีไปในทางชู้สาว.
- ลุกพรึบ ลุกวาบ
- ลูกพริก น. เครื่องประดับรูปคล้ายเมล็ดพริก ทำด้วยทอง เงิน นาก หรืองา เป็นต้น สำหรับร้อยคาดเอวเด็กผู้ชาย.
ประโยค
- ฉันเจอมันที่บ้านลูกพี่ลูกน้องของฉันเมื่อวานนี้
- ท่านมาที่นี่เพื่อดูผลสอบของลูกพี่ลูกน้องแน่เลย
- ลูกพี่ลูกน้องของผมก็ถ่ายภาพงานแต่งงานเหมือนกัน
- ภรรยาของฉันคือลูกพี่ลูกน้อง ของฉันหรืออะไรก็ตาม
- ถ้านับทางแม่ เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องคนที่สองของข้า
- ข้าส่งลูกพี่ลูกน้องคนนึงของเจ้า ลงไปคิงส์แลนดิง
- เป็นมรดกตกทอดจากเจฟฟรี่ย์ ลูกพี่ลูกน้องของลูกไง
- อย่างไรก็ตาม ลูกพี่ลูกน้องของผม ทริป วานเดอร์ บิล
- จากลำดับราชวงศ์ เธอก็เหมือนเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
- คุณไปยัดลูกพี่ลูกน้องมาร์ลีน ใส่ชุดชั้นในสแปงซ์