ว.ค. คือ

• วิทยาลัยครู

• ว.     เป็นคำวิเศษณ์
• ค.     คุณศัพท์ คำคุณศัพท์
• คัว    (ถิ่น-อีสาน) ก. ทำให้สะอาด, ชำระล้าง, เช่น คัวปลา ว่า ขอดเกล็ดปลาแล้วผ่าท้องล้างให้สะอาด.
• คั่ว    ๑ ก. เอาสิ่งของใส่กระเบื้องหรือกระทะตั้งไฟให้ร้อนแล้วคนไปจนสุกหรือเกรียม เช่น คั่วถั่ว คั่วงา, เรียกของที่คั่วแล้ว เช่น ข้าวคั่ว ถั่วคั่ว; เรียกแกงกะทิชนิดหนึ่งคล้ายแกงเผ็ด แต่มีรสออกเปรี้ยว ว่า แกง
• คิว    ๑ (ปาก) น. ลูกบาศก์ เช่น น้ำ ๕ คิว, เรียกเต็มว่า คิวบิก เช่น คิวบิกเมตร คิวบิกฟุต. (อ. cubic). ๒ น. แถวตามลำดับก่อนหลัง เช่น เข้าคิว คิวรถ. (อ. queue).
• คิ้ว    น. ส่วนโค้งขอบกระบอกตาข้างบนซึ่งมีขนขึ้นที่โค้งนั้น; ไม้ที่ช่างลอกเป็นลวดสำหรับประกอบขอบหรือริมประตูหน้าต่างเป็นต้น, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คิ้วรถยนต์; เรียกพายที่ทำเป็นลวดใน
• วัค    น. วรรค. (ป. วคฺค; ส. วรฺค).
• วีค    สัปดาห์
• คัดตัว    v. เลือกบุคคลที่เหมาะสม ตัวอย่างการใช้: พรรคการเมืองมีทางเลือกที่จะเติบโตอย่างช้าๆ โดยคัดตัวผู้สมัครที่มีคุณภาพ มีอุดมการณ์ร่วมกันมาเข้าร่วมพรรค
• คิว vi.    แถวยาว
• คีนัว    คีนวา
• คืนตัว    ก. ลักษณะที่สารละลายของสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ทำให้เป็นของแข็งแล้วกลับเป็นของเหลวอีก เช่น น้ำตาลคืนตัว, ลักษณะที่ของแข็งที่ทำให้เป็นของเหลวแล้วกลับเป็นของแข็งอีก เช่น โลหะคืนตัว.
• คุมตัว    ก. ควบคุมไว้หรือจับกุมไว้ เช่น ตำรวจคุมตัวผู้ร้าย.
• คุ้มหัว    คุ้มกบาล คุ้มกะลาหัว
• คู่ชีวิต    น. ผู้ร่วมเป็นร่วมตาย, ผู้ร่วมทุกข์ร่วมสุข, สามีหรือภรรยา.