วทนะ คือ

• วะทะนะ
  (แบบ) น. การพูด, คำพูด; ปาก, หน้า. (ป., ส. วทน ว่า ปาก, หน้า).

• วท     สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย
• ทน     ก. อดกลั้นได้, ทานอยู่ได้, เช่น ทนด่า ทนทุกข์ ทนหนาว, ไม่แตกหักหรือบุบสลายง่าย เช่น ของดีใช้ทน ไม้สักทนกว่าไม้ยาง. ว. แข็งแรง, มั่นคง, เช่น
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• เวทนา    ๑ เวทะ- น. ความรู้สึก, ความรู้สึกทุกข์สุข, (เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ทั้ง ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ); ความเจ็บปวด, ทุกข์ทรมาน. (ป., ส.). ๒ เวดทะ- ก. สังเวชสลดใจ เช่น เรามักเวทนาผู้เคราะห์ร้าย
• (มัทนะ)    มาจากเรื่อง มัทนะพาธา ในหนังสือศกุนตลา มัทนะพาธา ท้าวแสนปม ประมวลสุภาษิต พระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ฉบับโรงพิมพ์รุ่งเรืองรัตน
• ฉาทนะ    ฉาทะนะ น. เครื่องปิดคลุม, เครื่องกำบัง, หนัง, การซ่อน, การบัง, เช่น ท้าวก็แรงสุกลพัสตรฉาทน อนนขาวตระดาษดุจสังข์ โสดแล. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). (ป., ส.).
• นิสีทนะ    นิสีทะนะ- (แบบ) น. การนั่ง; ผ้ารองนั่งของภิกษุ. (ป.).
• มทนะ    มะทะ- น. กามเทพ. (ส.).
• มัทนะ    ๑ มัดทะนะ น. การย่ำยี, การบด, การทำลาย. (ป. มทฺทน; ส. มรฺทน). ๒ มัดทะนะ น. กามเทพ. (ป., ส. มทน).
• มาทนะ    มาทะนะ น. เครื่องทำให้เมา, เครื่องทำให้รื่นเริง. (ส.).
• รทนะ    รด, ระทะนะ น. ฟัน, งา, เช่น ทวิรท = สัตว์ ๒ งา คือ ช้าง. (ป., ส.).
• วาทนะ    วาทะนะ น. การประโคม, การบรรเลงดนตรี. (ส.).
• สันทนะ    น. รถ, รถศึก. (ป.; ส. สฺยนฺทน).
• โรทนะ    โรทะนะ น. การร้องไห้. (ป., ส.).
• โอทนะ    โอทะนะ น. ข้าวสุก, ข้าวสวย. (ป.).