วสันต คือ
"วสันต" การใช้
วะสันตะ-, วะสัน
น. ฤดูใบไม้ผลิในคำว่า ฤดูวสันต์, วสันตฤดู ก็ว่า. (ป., ส.).
- สัน ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
- วสันต- วะสันตะ-, วะสัน น. ฤดูใบไม้ผลิในคำว่า ฤดูวสันต์, วสันตฤดู ก็ว่า. (ป., ส.).
- วสันต์ วะสันตะ-, วะสัน น. ฤดูใบไม้ผลิในคำว่า ฤดูวสันต์, วสันตฤดู ก็ว่า. (ป., ส.).
- วสันตดิลก วะสันตะดิหฺลก น. ชื่อฉันท์อย่างหนึ่ง บาทหนึ่งมี ๑๔ คำ เช่น ช่อฟ้าก็เฟื้อยกลจะฟัด ดลฟากทิฆัมพร บราลีพิไลพิศบวร นภศูลสล้างลอย. (อิลราช). (ป., ส. วสนฺต
- วสันตฤดู น. ฤดูใบไม้ผลิ, ฤดูวสันต์ ก็ว่า.
- เดินตัวสั่น เดินโซเซ เดินสะดุด
- ดนตรีคนผิวสี ดนตรีคนผิวดำ
- วสันตวิษุวัต (ดารา) น. จุดราตรีเสมอภาค ที่เมื่อดวงอาทิตย์โคจรไปถึงในราววันที่ ๒๑ มีนาคม, คู่กับ ศารทวิษุวัต. (อ. vernal equinox).
- เดินตัวสั่นงันงก เดินยักแย่ยักยัน
- เป็นตัวสำรอง จำนวนพิเศษ มากเกินพอ มีจำนวนเกิน เกินความต้องการ เหลือเฟือ
- เป็นตัวสํารอง เป็นตัวรอง สํารอง
- วสี น. ผู้ชำนะตนเอง, ผู้สำรวมอินทรีย์, ผู้ตัดกิเลสได้ดังใจ; ผู้ชำนาญ. (ป.).
- วสุ น. ทรัพย์, สมบัติ; ชื่อเทวดาหมู่หนึ่งมี ๘ องค์ด้วยกัน เป็นบริวารของพระอินทร์. (ป., ส.).
- ตัวสงกรานต์ สงกรานต์
- นั่งเป็นตัวสำรอง นั่งม้ายาว
ประโยค
- นายจุลสิงห์ วสันตสิงห์ ประธานกรรมการตรวจสอบ
- อาทิตย์ต้องแสงยามฤดูวสันต์ช่างงามนัก เพคะ
- ไม่มีการเผาหุ่น พี่โหน่ง วสันต์แถวนี้ด้วย
- งานต่อเติมมุมพักผ่อนหลังบ้านคุณหมอวสันต์
- พลเรือโท วสันต์ แจ้งยอดสุข เจ้ากรมอู่ทหารเรือ เดินชมนิทรรศการฯ
- เปิดดวงตานั้นไว้ เฝ้ารอวสันตฤดู
- มีหน้าที่หาทางออกแนวสันติวิธี
- และโลกทั้งใบจะต้องวสันต์
- จุมพิตร้อนแรงดั่งวสันต์
- ศิลปิน วสันต์ สิทธิเขตต์
- ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: 1 2
มือถือ