วัดรอยตีน คือ
- (สำ) ก. เทียบดูว่าพอสู้ได้หรือไม่ เช่น ลูกศิษย์วัดรอยเท้าครู, คอยเทียบตัวเองกับผู้ที่เหนือกว่าเพื่อชิงดีชิงเด่น เช่น ลูกน้องวัดรอยตีนหัวหน้า.
- วัด ๑ น. สถานที่ทางศาสนา โดยปรกติมีโบสถ์ วิหาร และที่อยู่ของสงฆ์หรือนักบวชเป็นต้น. ๒ ก. ตวัดขึ้น เช่น วัดเบ็ด, เหวี่ยงแขนหรือขาไปโดยแรง เช่น
- ดร ๑ ดอน ( แบบ ) น. พ่วง, แพ. ( ป. , ส. ตร). ๒ ( โบ ) น. ดอน.
- รอ ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
- รอย น. ลักษณะที่เป็นเส้น เป็นริ้ว หรือลวดลายเป็นต้นที่ปรากฏอยู่บนพื้นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น รอยขีด รอยหน้าผากย่น รอยพระบาท รอยต่อ รอยประสาน; เค้า,
- รอยตีน n. ร่องรอยของเท้าที่เป็นหลักฐานแสดงให้เห็นว่ามีการเดิน หรือย่ำผ่านบริเวณนั้น ชื่อพ้อง: รอยเท้า ตัวอย่างการใช้:
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- ตี ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
- ตีน ๑ น. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สำหรับยืนหรือเดินเป็นต้น,
- สะกดรอยตาม ตามรอย สะกดรอย
- วัดรอยเท้า (สำ) ก. เทียบดูว่าพอสู้ได้หรือไม่ เช่น ลูกศิษย์วัดรอยเท้าครู, คอยเทียบตัวเองกับผู้ที่เหนือกว่าเพื่อชิงดีชิงเด่น เช่น ลูกน้องวัดรอยตีนหัวหน้า.
- รอยตัด n. เส้นหรือรอยยาวที่เกิดจากของมีคม , ตัวอย่างการใช้: เมื่อตัดกิ่งโป๊ยเซียนแล้ว ต้องใช้ปูนแดงป้ายที่บริเวณรอยตัด เพื่อป้องกันเชื้อรา clf.: รอย
- รอยต่อ ข้อ ข้อต่อ รอยเชื่อม จุดต่อ ตะเข็บ แนวต่อ ตะเข็บผ้า เส้นต่อ รอยตะเข็บ รอยเย็บ แนวตะเข็บ
- การทำให้เกิดรอยตัด รอยบาก รอยเว้าหรือรอยกด การย่อหน้า
- ทำให้เกิดรอยตำหนิ ทำให้เป็นรอย ทำให้เกิดตำหนิ
- ปล่อยตัว ก. ไม่เอาธุระในการแต่งตัว; ไม่สงวนตัว; ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ก็ว่า; ให้ตัวละครออกแสดงตามวาระ.
มือถือ