วัยแก่เฒ่า คือ

• วัยชรา
  วัยแก่ชรา

• วัย     ไว, ไวยะ- น. เขตอายุ, ระยะของอายุ, เช่น วัยเด็ก วัยหนุ่มสาว วัยชรา. ( ป. , ส. วย).
• วัยแก่     วัยชรา วัยดึก วัยสูงอายุ
• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• แก่เฒ่า     เฒ่า เถ้า แก่ ชรา สูงวัย สูงอายุ อายุมาก อาวุโส แก่ชรา แก่ตัว
• เฒ่า     ว. แก่, มีอายุมาก, เถ้า ก็ใช้.
• ใยแก้ว    ไฟเบอร์กลาส ใยแก้วนำแสง
• ผู้เฒ่าผู้แก่    คนชรา คนแก่ ผู้เฒ่า ผู้ชราภาพ ผู้สูงวัย ผู้อาวุโส ผู้สูงอายุ คนเฒ่าคนแก่ ไม้ใกล้ฝั่ง
• เฒ่าแก่    น. ตำแหน่งข้าราชการฝ่ายในในพระราชสำนัก; ผู้ใหญ่ที่เป็นประธานในการสู่ขอและการหมั้น, เถ้าแก่ ก็ใช้.
• คล้ายแก้ว    ตาซึม เงียบสงบตา เกี่ยวกับแก้ว เหมือนแก้ว
• ร้อยแก้ว    น. ความเรียงที่สละสลวยไพเราะเหมาะเจาะด้วยเสียงและความหมาย.
• ลอยแก้ว    น. ของหวานทำด้วยเนื้อผลไม้รสเปรี้ยวลอยในน้ำเชื่อมเจือเกลือเล็กน้อย เช่น ส้มลอยแก้ว กระท้อนลอยแก้ว.
• วัยแก่ชรา    วัยชรา วัยแก่เฒ่า
• พ่อเฒ่าแม่เฒ่า    ปู่ยาตายาย พ่ออุ๊ยแม่อุ๊ย
• ผู้เฒ่า    ผู้ใหญ่ ผู้สูงอายุ ผู้อาวุโส คนชรา คนแก่ ผู้ชราภาพ ผู้สูงวัย คนเฒ่าคนแก่ ไม้ใกล้ฝั่ง ผู้เฒ่าผู้แก่