วัสนะ คือ

• วัดสะนะ
  (แบบ) น. ฝนตก. (ป. วสฺสน; ส. วรฺษณ).

• วัส     วัดสะ- น. ฝน, ฤดูฝน; ปี. ( ป. ; ส. วรฺษ).
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• สนะ     สะหฺนะ น. เสื้อ; เครื่องสอบสวน; หนัง. ก. เย็บ, ชุน, ปัก.
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• ปหังสนะ    ปะหังสะนะ, -สะ น. การรื่นเริง. (ป.).
• พสนะ    พะสะนะ, พดสะนะ น. เสื้อผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส. วสน).
• ภิงสนะ    ว. น่ากลัว, น่าหวาดเสียว. (ป.; ส. ภีษฺณ).
• ลาสนะ    ลาสะ- น. การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. (ป., ส.).
• วสนะ    ๑ วะสะ- (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน; การอยู่. (ป.). ๒ วะสะ- (แบบ) น. เสื้อผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.).
• วาสนะ    ๑ วาสะ- น. การนุ่งห่ม, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.). ๒ วาสะ- น. การอบ, การทำให้หอม; เครื่องหอม, น้ำหอม. (ป., ส.).
• ศวัสนะ    น. การหายใจ. (ส. ศฺวสน).
• ศันสนะ    สันสะ- น. การสรรเสริญ, การบอกเล่า. (ส. ศํสน).
• สันทัสนะ    สันทัดสะนะ น. การแสดง, การชี้แจง. (ป. สนฺทสฺสน).
• สุทัสนะ    -ทัดสะนะ น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๔ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป. สุทสฺสน; ส. สุทรฺศน). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).
• อาสนะ    อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).

• พูดอะไรของท่าน เรากำลังจะไปจับกรีวัสนะ
• ราตรีสวัสนะ บอมดองอี เจอกันตอนเช้านะ
• พี่อยากบอกว่า ราตรีสวัสนะ
• แล้วก็ ราตรีสวัสนะ