วางที่พื้น คือ

• วางพื้น

• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาง     ก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งพ้นจากมือหรือบ่าเป็นต้นด้วยอาการกิริยาต่าง ๆ ตามที่ต้องการ เช่น วางข้าวของเรียงเป็นแถว วางกับดักหนู วางกระดานลงกับพื้น
• วางที่     จัดวาง วางตัว วางตําแหน่ง หาตําแหน่ง จัดให้อยู่ในที่ ใส่ที่
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• พื้น     น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
• วางทับกัน    ซ้อน ซ้ํา ทับกัน
• พูดแบบวางท่าวางทาง    ทำหน้าที่สังฆราช พูดจาหยิ่งยโส
• วางทับ    วางซ้อน วางทาบ ทับ ปิดคลุม นอนทับ
• วางท่า    ก. ทำท่าไว้ยศ เช่น วางท่าเป็นอธิบดี, วางปุ่ม ก็ว่า.
• พูดจาแบบชอบวางท่า    พูดจาหยิ่งยโส
• ที่พักข้างทาง    n. สถานที่สำหรับหยุดพักชั่วคราวริมทางสัญจรในการเดินทาง ชื่อพ้อง: ที่พักริมทาง ตัวอย่างการใช้: ผมทนความอ่อนล้าไม่ไหวจนต้องเดินหาที่พักข้างทาง พักเอาแรงสักครู่ clf.: ที่, แห่ง
• วางท่าวางทาง    โก้เก๋
• ขากางเกงที่พับขึ้น    สิ่งที่คุ้ยดินขึ้น สิ่งที่ม้วนขึ้น สิ่งที่หันขึ้น ส่วนที่พับขึ้นของขา ไพ่ที่หงายขึ้น

• เธอเอาอาหารไปวางที่พื้นได้ยังไง