วาทะศิลป์ คือ

• n.
  รู้จักใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ
  ตัวอย่างการใช้: งานนี้ขึ้นอยู่กับวาทะ

• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาท     วาด, วาทะ- น. คำพูด, ถ้อยคำ; ลัทธิ, ความเห็น. ( ป. , ส. ).
• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ศิลป     ศิลป์ กระบวนการ การวัด ศิลปะ
• ศิลป์     ๑ สินละปะ-, สิน, สินละปะ น. ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การทำให้วิจิตรพิสดาร, เช่น เขาทำดอกไม้ประดิดประดอยอย่างมีศิลปะ
• วาทศิลป    วาทศิลป์
• วาทศิลป์    น. ศิลปะในการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ. (อ. rhetoric).
• ซึ่งมีวาทศิลป์    ซึ่งพูดเป็น ซึ่งมีความสามารถในการพูด พูดดี พูดเก่ง
• อย่างมีวาทศิลป์    อย่างสื่อความหมาย
• ลักษณะศิลปะ    การกระ-ทำที่อาจหาญหรือองอาจ ความสามารถยอดเยี่ยม คุณภาพของศิลปะ ผลของศิลปะ ศิลปะกรรม
• ทะเลาะวิวาท    v. ทุ่มเถียงและต่อสู้กัน ชื่อพ้อง: วิวาท, ทะเลาะ คำตรงข้าม: ปรองดอง, รักใคร่ปรองดอง ตัวอย่างการใช้: เขาเที่ยวทะเลาะวิวาทกับใครต่อใคร ไม่เลือกหน้า
• ปาทะ    น. บาท, ตีน. (ป.).
• มาทะ    มาทะนะ น. เครื่องทำให้เมา, เครื่องทำให้รื่นเริง. (ส.).
• หลาทะ    หะลาทะ ก. ชอบใจ, พอใจ. (ส.).
• ทะเลปั่นป่วน    ทะเลบ้า

• เรารู้ว่าการใช้การฑูต การร่วมมือกัน วาทะศิลป์
• วาทะศิลป์เค้าดีจริงๆ นะเนี่ย
• ต้องใช้วาทะศิลป์เอาล้วนๆ