วิชานนะ คือ

• น. ความรู้, ความเข้าใจ. (ป.; ส. วิชฺาน).

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิชา     น. ความรู้, ความรู้ที่ได้ด้วยการเล่าเรียนหรือฝึกฝน, เช่น วิชาภาษาไทย วิชาช่าง วิชาการฝีมือ. ( ป. วิชฺชา; ส. วิทฺยา).
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาน     ๑ น. กากอ้อยหรือกากหมากที่เคี้ยวแล้วเป็นต้น เช่น ชานอ้อย ชานหมาก. ๒ น. เรียกพื้นเรือนนอกชายคาว่า นอกชาน, พื้นที่นอกตัวเรือน ตัวเมือง
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• อาชานะ    น. กำเนิด, ตระกูล. (ส.).
• วัสสานะ    วัดสานะ- น. ฤดูฝน, หน้าฝน. (ป. วสฺสาน ว่า ฤดูฝน).
• ว่านน้ำ    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Acorus calamus L. ในวงศ์ Araceae ชอบขึ้นอยู่ในที่ชื้นแฉะ เหง้ามีกลิ่นฉุนแรง, พายัพเรียก กะส้มชื่น.
• ว่านน้ํา    calamus
• ชานนอน    โคลด อี ชานนอน โคลด ชานนอน โคลด เอลวูด ชานนอน
• ป้านน้ําชา    ปั้น ปั้นน้ําชา ป้าน
• วิทยฐานะ    น. ฐานะในด้านความรู้ เช่น สอบเทียบวิทยฐานะ มีวิทยฐานะในระดับปริญญาตรี.
• ค่าน้ําร้อนน้ําชา    น้ําร้อนน้ําชา สินบน
• ชาวบ้านนอก    คนบ้านนอก คนลูกทุ่ง คนเซ่อซ่า เมล็ดหญ้า เศษหญ้าแห้ง
• ชาติขัตติยมานะ    ขัตติยมานะ