วิวิต คือ

• ว. สงัด, ปลีกตัวไปอยู่ในที่สงัด. (ป. วิวิตฺต, ส. วิวิกฺต).

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิว     n. ลักษณะภูมิประเทศที่ปรากฏเห็นตามธรรมชาติ , ชื่อพ้อง: ทิวทัศน์ ตัวอย่างการใช้:
• วิษุวัต    (ดารา) น. จุดราตรีเสมอภาค คือ จุดที่เมื่อดวงอาทิตย์โคจรไปถึง โลกจะมีกลางวันกับกลางคืนเท่ากัน มี ๒ จุด คือ วสันตวิษุวัต และ ศารทวิษุวัต. (ส. ว่า มีในกึ่งกลาง; อ. equinox).
• ตัว    ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว ตะปู ๓ ตัว เสื้อ ๒ ตัว; ใช้เรียกผู้ที่ตนพูดด้วยในฐานะคนเ
• ตั๋ว    น. บัตรบางอย่างที่แสดงสิทธิของผู้ใช้ เช่น ตั๋วรถ ตั๋วหนัง. (จ.).
• ติว    v. เรียนเพิ่มเติมจากที่เรียนมาแล้ว , ชื่อพ้อง: กวดวิชา ตัวอย่างการใช้: ดวงดอมไม่ได้ไปติว แต่ไปหาซื้อคู่มือการสอบมาอ่านเอง
• ติ้ว    ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Cratoxylum วงศ์ Guttiferae เช่น ติ้วเกลี้ยง (C. cochinchinense Blume), ขี้ติ้ว หรือ ติ้วใบเลื่อม ก็เรียก. ๒ น. ไม้ซี่เล็ก ๆ ใช้สำหรับเป็นคะแนน เช่น ปักติ้ว นับติ้ว สำหร
• วัต    น. วตะ, พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ. (ป. วตฺต; ส. วฺฤตฺต).
• วัติ    วัด, วัดติ น. วดี, รั้ว. (ป. วติ).
• วีต    วีตะ- ว. ไปแล้ว, หมดแล้ว, ปราศจาก, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น เช่น วีตราคะ ว่า หมดราคะ วีตโลภะ ว่า หมดความโลภ. (ป., ส.).
• วีต-    วีตะ- ว. ไปแล้ว, หมดแล้ว, ปราศจาก, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น เช่น วีตราคะ ว่า หมดราคะ วีตโลภะ ว่า หมดความโลภ. (ป., ส.).
• ตีตั๋ว    ก. ซื้อตั๋ว.
• ตู่ตัว    ว. เพี้ยนตัว, ไม่ตรง, (ใช้ในการอ่านหนังสือ เช่น อ่านตู่ตัว ด เป็นตัว ค).
• วิถีชีวิต    น. ทางดำเนินชีวิต เช่น วิถีชีวิตชาวบ้าน.
• ขี้ติ้ว    ดู ติ้ว ๑.