ศตัฆนี คือ
สะตักคะนี
น. อาวุธอย่างร้ายแรงฆ่าคนได้ทีละ ๑๐๐ คน. (ส.).
ดู ศต-, ศตะ.
- ศต สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ส. ; ป. สต).
- ฆน คะนะ- ( แบบ ) น. แท่ง, ก้อน. ว. แน่น, ทึบ, แข็ง เช่น กรวดกรับอันคละฆนศิลา. (ดุษฎีคำฉันท์). ( ป. , ส. ).
- ฆน- คะนะ- (แบบ) น. แท่ง, ก้อน. ว. แน่น, ทึบ, แข็ง เช่น กรวดกรับอันคละฆนศิลา. (ดุษฎีคำฉันท์). (ป., ส.).
- ศต- สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). (ส.; ป. สต).
- ฆนะ คะนะ- (แบบ) น. แท่ง, ก้อน. ว. แน่น, ทึบ, แข็ง เช่น กรวดกรับอันคละฆนศิลา. (ดุษฎีคำฉันท์). (ป., ส.).
- พิฆน์ น. อุปสรรค; เครื่องกีดขวาง, แก่ง. (ส. วิฆน).
- ทีฆนิกาย น. ชื่อคัมภีร์นิกายแรกแห่งพระสุตตันตปิฎก แปลว่า หมวดยาว รวบรวมพระสูตรขนาดยาวไว้ในหมวดนี้.
- วิฆนะ วิคะ- น. การขัดขวาง, เครื่องขัดขวาง, อุปสรรค, ความขัดข้อง. (ส.).
- ปัศตู ปัดสะ- (โบ) น. ผ้าขนสัตว์เนื้อฟุ.
- ศตะ สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). (ส.; ป. สต).
- พยัคเฆนทร์ น. พญาเสือโคร่ง.
- สังฆนายก (กฎ; เลิก) น. ตำแหน่งหัวหน้าคณะสังฆมนตรีตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พุทธศักราช ๒๔๘๔.
- ปัศตัน ปัดสะ- น. ลูกปืนที่บรรจุดินและแก๊ปในตัว; เรียกปืนที่ใช้ลูกชนิดนี้ว่า ปืนปัศตัน.
- ศตกะ สะตะกะ น. หมวด ๑๐๐, มีจำนวน ๑๐๐, ใช้ ศดก ก็มี. (ส.; ป. สตก).
- ศตบาท น. ตะขาบ, ตะเข็บ, กิ้งกือ. (ส.).