ศิลปะสถาปัตยกรรม คือ

• น. ศิลปะลักษณะด้านสถาปัตยกรรมที่ปรากฏในอาคารที่ได้รับการออกแบบและสร้างขึ้นอย่างวิจิตรงดงาม เช่น พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท พระปรางค์วัดอรุณราชวราราม.

• ศิลป     ศิลป์ กระบวนการ การวัด ศิลปะ
• ศิลปะ     สินละปะ-, สิน, สินละปะ น. ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การทำให้วิจิตรพิสดาร, เช่น เขาทำดอกไม้ประดิดประดอยอย่างมีศิลปะ
• ปะ     ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
• สถาปัตยกรรม     สะถาปัดตะยะกำ น. ศิลปะและวิทยาเกี่ยวกับงานก่อสร้างที่ประกอบด้วยศิลปลักษณะ. ( ส. สฺถาปตฺย + กรฺมนฺ).
• ถา     ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรร     ๑ กัน ( โบ ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. ( สมุทรโฆษ ). ( ข. กาน่ ว่า ถือ). ๒ กัน ( เลิก ) ก. กัน เช่น เรือกรร. ๓ กัน-
• กรรม     ๑ กำ, กำมะ- น. (๑) การ, การกระทำ, การงาน, กิจ, เช่น พลีกรรม ต่างกรรมต่างวาระ, เป็นการดีก็ได้ ชั่วก็ได้ เช่น กุศลกรรม อกุศลกรรม. (๒)
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์    n. ภาควิชาที่ว่าด้วยการศึกษาการก่อสร้าง ตัวอย่างการใช้: อาจารย์คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ได้ร่วมกันบูรณะอุโบสถแห่งนี้ clf.: คณะ
• งานสถาปัตยกรรม    สถาปัตยกรรม
• รูปแบบทางสถาปัตยกรรม    รูปแบบสถาปัตยกรรม
• รูปแบบสถาปัตยกรรม    รูปแบบทางสถาปัตยกรรม
• สถาปัตยกรรมศาตรบัณฑิต    สถ.บ.

• ผังรูปแบบการก่อสร้าง และลักษณะทางศิลปะสถาปัตยกรรม
• ผังรูปแบบการก่อสร้างวัด และลักษณะทางศิลปะสถาปัตยกรรม
• นอร์ดิกเส้นนามธรรมบันไดบันไดวนศิลปะสถาปัตยกรรมภาพวาดตกแต่ง
• ผ้าใบศิลปะสถาปัตยกรรมคลาสสิกภาพวาดสีน้ำมันสำหรับการตกแต่งห้องนั่งเล่น
• ลักษณะทางศิลปะสถาปัตยกรรม
• แอพพลิเคชั่นที่ หลากหลาย และเอฟเฟกต์การตกแต่งที่โดดเด่นได้กลายเป็นรายการโปรดใหม่ของศิลปะสถาปัตยกรรมกระแส