ส.ส. คือ

• ผู้แทน
  ผู้แทนราษฎร
  สมาชิกสภานิติบัญญัติ
  สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

• ส.     เป็นคำสรรพนาม
• (ส.)    1) เป็นคำสรรพนาม; 2) มาจากภาษาสันสกฤต
• สิ    คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ, ซิ หรือ ซี ก็ว่า.
• สี    ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่, ครูด, รู่, ชัก เช่น สีซอ; ทำให้เปลือกออกด้วยเครื่องอย่างสีข
• สี่    น. จำนวนสามบวกหนึ่ง; เรียกเดือนที่ ๔ ทางจันทรคติว่า เดือน ๔ ตกในราวเดือนมีนาคม.
• สี้    น. ยาสีฟันโบราณ ใช้สีเพื่อให้ฟันดำ, ชี่ ก็เรียก.
• สุ    ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว แตงโมสุ ๆ. ๓ คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ดี งาม
• สู    ๑ (วรรณ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. (ตะเลงพ่าย). ๒ (โบ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู่    ก. ไปเยี่ยม เช่น ไปมาหาสู่กัน; แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ถึง, ยัง, เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ ขอจงไปสู่สุคติ.
• สู้    ก. เอาชนะกันด้วยกำลังกาย อาวุธ หรือสติปัญญาความสามารถเป็นต้น เช่น ชกสู้เขาไม่ได้จึงยอมแพ้ ทหารสู้กันในสนามรบ เล่นหมากรุกสู้กัน; มีสติปัญญาความสามารถเป็นต้นทัดเทียมกันหรือเหนือกว่า เช่น มีสติปัญญาสู้
• สูสี    ก. เกี่ยวพัน, ข้องแวะ, เช่น อย่าไปสูสีกับคนพาล; ไล่เลี่ย, พอ ๆ กัน, เช่น ฝีมือของ ๒ คนนี้สูสีกัน สอบได้คะแนนสูสีกัน.
• ที่สี่สิบ    อันดับสี่สิบ ที่ 40
• ที่สี่สิบสี่    ที่ 44
• ผู้สัมผัส    ความคิดเห็นทัศนคติ ผู้สืบ ผู้หยั่ง วิธีการหยั่งดู แผ่นเหล็กวัดความห่าง ผู้รู้สึก
• มีสัมผัส    คล้องจอง มีลีลา เป็นจังหวะ