สกุณี คือ

• (กลอน) น. นก.

• สก     สะกะ- ว. ของตน. ( ป. ; ส. สฺวก). ๒ น. ผม. ( ข. สก่). ๓ ( โบ ) ก. สะเด็ดน้ำ เช่น เอาข้าวที่ซาวน้ำแล้วใส่ในตะแกรงเพื่อให้น้ำแห้ง
• สกุณ     น. นก. ( ป. ; ส. ศกุน).
• กุ     ๑ ก. สร้างให้เป็นเรื่องเป็นข่าวขึ้นโดยไม่มีมูล. ๒ น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่ง, กล้วยสั้น ก็เรียก. ๓ ( โบ ) ก. กรุ เช่น กุกดดดาน คือ
• กุณี     น. คนง่อย. ( ป. , ส. ); กระเช้า เช่น แลมีมือกุ ํกุณีแลขอขุดธงง ก็ท่องยงงไพรกันดาร เอามูลผลาหารในพนาลี. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์).
• อัสกัณ    อัดสะกัน น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๗ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป. อสฺสกณฺณ; ส. อศฺวกรฺณ). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).
• บาทสกุณี    บาดสะกุนี น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
• สก-    ๑ สะกะ- ว. ของตน. (ป.; ส. สฺวก).
• สกี    น. แผ่นไม้แคบ ๆ ๒ แผ่น ปรกติยาวแผ่นละ ๑.๕-๒.๔ เมตร มีที่สำหรับสวมเท้าผู้เล่น ใช้ในการเล่นสกี; กีฬาอย่างหนึ่ง ผู้เล่นยืนบนแผ่นสกี แล้วไถตัวให้ลื่นไถลลงไปตามเนินเขาที่มีหิมะปกคลุม โดยมีไม้คู่หนึ่งสำหร
• กริณี    กะ- (แบบ) น. ช้างพัง, ใช้ว่า กิริณี หรือ กิรินี ก็มี. (ส. กริณี; ป. กรินี).
• กรุณ    กะรุน (กลอน) น. กรุณา.
• กสิณ    กะสิน น. สมถกรรมฐานหมวดหนึ่งว่าด้วยอารมณ์ที่กำหนดธาตุ ๔ คือ ปฐวี (ดิน) อาโป (น้ำ) เตโช (ไฟ) วาโย (ลม), ว่าด้วยวรรณะ (สี) ๔ คือ นีล (สีเขียว) ปีต (สีเหลือง) โลหิต (สีแดง) โอทาต (สีขาว), ว่าด้วยอากาศ
• กุณิ    น. คนง่อย. (ป., ส.); กระเช้า เช่น แลมีมือกุ ํกุณีแลขอขุดธงง ก็ท่องยงงไพรกันดาร เอามูลผลาหารในพนาลี. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
• คุณ    ๑ คุน, คุนนะ- น. ความดีที่มีประจำอยู่ในสิ่งนั้น ๆ; ความเกื้อกูล เช่น รู้คุณ. (ป., ส.); คำที่ใช้เรียกนำหน้าบุคคลเพื่อแสดงความยกย่อง เช่น คุณพ่อ คุณแม่ คุณสมร; คำนำหน้าชื่อสตรีที่ยังไม่ได้สมรสและได้รั
• คุณ-    คุน, คุนนะ- น. ความดีที่มีประจำอยู่ในสิ่งนั้น ๆ; ความเกื้อกูล เช่น รู้คุณ. (ป., ส.); คำที่ใช้เรียกนำหน้าบุคคลเพื่อแสดงความยกย่อง เช่น คุณพ่อ คุณแม่ คุณสมร; คำนำหน้าชื่อสตรีที่ยังไม่ได้สมรสและได้รับพ
• คูณ    ก. เพิ่มจำนวนเท่าตัวตามหน่วยที่ต้องการ, เท่า เช่น ทวีคูณ คือ ๒ เท่า ตรีคูณ คือ ๓ เท่า. น. เรียกเครื่องหมายดังนี้x ว่า เครื่องหมายคูณ. (ป., ส. คุณ).

• มังกรสกุณี เป็นมังกรผสมนก มีหัวเป็นมังกร และลำตัวเป็นนก