สตีไทต์ คือ

• หินสบู่

• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• สตี     สะ- น. นางที่มีความซื่อสัตย์ต่อสามี; ธรรมเนียมที่ผู้หญิงชาวฮินดูเผาตัวบนกองไฟพร้อมกับศพสามีเพื่อแสดงถึงความจงรักภักดีและความบริสุทธิ์. ( ส. ).
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ไท     ๑ ( โบ ) น. ไทย เช่น ปีโถะหนไทกัดเหมา. ( จารึกสยาม ). ๒ น. ผู้เป็นใหญ่.
• เซลีสไทต์    แร่เซลีสไทต์
• เทกไทต์    อุลกมณี
• สมอลไทต์    แร่สมอลไทต์
• อะพาไทต์    แร่อะพาไทต์
• อาร์เจนไทต์    แร่อาร์เจนไทต์
• เพกมาไทต์    หินเพกมาไทต์
• เพริโดไทต์    หินเพริโดไทต์
• แมสซิโคไทต์    แมสซิคอต
• แร่พิโรไทต์    พิโรไทน์
• แร่สมอลไทต์    สมอลไทต์
• แร่อะพาไทต์    อะพาไทต์