สนัดใจ คือ

• ว. ถนัดใจ.

• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• สนัด     สะหฺนัด ก. ถนัด, สันทัด, มั่นเหมาะ. ว. ชัด, แม่นยำ.
• นัด     ๑ ก. ตกลงกันเพื่อการอย่างใดอย่างหนึ่งตามแต่จะกำหนด. น. การกำหนดตกลงว่าจะพบปะกันเป็นต้น เช่น มีนัด ผิดนัด;
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ขัดใจ    ก. โกรธเพราะทำไม่ถูกใจ, ไม่ยอมให้ทำตามใจ.
• ขาดใจ    ก. สิ้นใจ, ตาย; โดยปริยายหมายความว่า ยอด, มาก, เช่น สุดสวาทขาดใจ.
• ดึงดูดใจ    ทําให้สนใจ เร้าอารมณ์ เร้าใจ มีเสน่ห์ มีมนตร์เสน่ห์สําหรับ ชวนมอง น่ามอง น่าหลงใหล เซ็กซี่ เย้ายวน ทําให้หลงใหล ทําให้พอใจ รสอร่อย สนุกสนาน ทําให้ถูกใจ มีรสชาติ เผ็ดแต่มีกลิ่นหอม ชักจูงให้ร่วมเพศ ยั
• ตัดใจ    ก. ห้ามใจไม่ให้คิดในเหตุที่เกิดขึ้น.
• ติดใจ    ก. ชอบ, ฝังอยู่ในใจ; ข้องใจ.
• ถนัดใจ    ว. สะดวกใจ, สะใจ; เต็มที่ เช่น โดนเข้าถนัดใจ, สนัดใจ ก็ว่า.
• ถอดใจ    v. เลิกสู้กลางคัน ชื่อพ้อง: ยอมแพ้ ตัวอย่างการใช้: นักมวยถอดใจตั้งแต่เห็นคู่ต่อสู้
• บัดใจ    ว. ประเดี๋ยว, ทันใด.
• บาดใจ    ก. เจ็บแค้นใจ.
• ปวดใจ    ปวดร้าว ร้าวราน เจ็บใจ เจ็บช้ําน้ําใจ เจ็บปวด ช้ําใจ ทุกข์ใจ ระทมใจ สะเทือนใจ เสียใจ
• ผิดใจ    ก. หมางใจกัน.