สบง คือ

• สะบง
  น. ผ้านุ่งของภิกษุสามเณร. (ข. สฺบ่ง).

• สบ     ก. พบ, ปะ, เช่น สบโชค สบตา สบเหมาะ ฟันบนสบฟันล่าง, ถูก, ต้อง, เช่น สบใจ สบปาก สบอารมณ์. น. บริเวณที่แม่น้ำตั้งแต่ ๒ สายขึ้นไปมาบรรจบกัน เช่น
• บง     ๑ น. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก. ๒ ( กลอน ) ก. มองดู, แลดู, เช่น
• สบู่    ๑ สะ- น. ชื่อไม้พุ่ม ๒ ชนิดในสกุล Jatropha วงศ์ Euphorbiaceae คือ สบู่ขาว หรือ สบู่ดำ (J. curcas L.) ก้านใบและใบอ่อนสีเขียว และ สบู่แดง (J. gossypifolia L.) ก้านใบและใบสีแดง, ทั้ง ๒ ชนิดมียางใส เมล็
• บงก    (แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).
• บงก-    (แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).
• บงก์    (แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).
• บงสุ    (แบบ) น. ฝุ่น, ละออง, ธุลี. (ป. ปํสุ; ส. ปำสุ).
• บงสุ-    (แบบ) น. ฝุ่น, ละออง, ธุลี. (ป. ปํสุ; ส. ปำสุ).
• บงสุ์    (แบบ) น. ฝุ่น, ละออง, ธุลี. (ป. ปํสุ; ส. ปำสุ).
• บงอับบงรา    ก. เข้าที่อับจน.
• งุบงิบ    ก. ทำอย่างเงียบ ๆ, ทำกันอย่างปิดบัง.
• ตะแบง    ๑ ว. อาการที่พูดหรือเถียงเฉไฉหรือดันไปข้าง ๆ คู ๆ. ๒ ดู กราด ๔.
• บงกช    บงกด น. บัว. (ป., ส. ปงฺกช).
• บงการ    ก. ระบุชี้ให้ดำเนินการตาม, ควบคุมดูแลสั่งการเฉียบขาด.
• บงสุกุล    น. เรียกผ้าที่พระภิกษุชักออกจากศพว่า ผ้าบงสุกุล, โดยปรกติใช้ว่า บังสุกุล. (ดู บังสุกุล). (ป. ปํสุกูล ว่า ฝั่งแห่งฝุ่น, กองฝุ่น, คลุกฝุ่น).

• คุณบอกเรื่องนั้นกับผมเพื่อทำให้ผมสับสบงั้นเหรอ
• เหมาะสำหรับผิวระคายเคือง และอักเสบง่าย
• นายคิดว่าเฮมีคือยัยตัวแสบงั้นเหรอ
• พวกขี้ข้าเม็กซี่จอมแสบงั้นเหรอ
• นายว่าฉันเป็นตัวแสบงั้นเหรอ
• ไส้ติ่งอักเสบงั้นรึ ?