สละสัญชาติเดิม คือ
"สละสัญชาติเดิม" การใช้"สละสัญชาติเดิม" จีน
- สละ ๑ สะละ น. ขนเม่น. ( ป. ). ๒ สะหฺละ น. ชื่อปาล์มชนิด Salacca edulis Reinw. ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอคล้ายระกำ ผลสีคล้ำ ไม่มีหนาม
- ละ ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
- สัญชาต -ชาตะ-, -ชาดตะ- ว. เกิดเอง เช่น สัญชาตสระ ว่า สระที่เกิดเอง. ( ป. ).
- สัญชาติ -ชาด น. ความเกิด, การเป็นขึ้น, ความอยู่ในบังคับ คืออยู่ในความปกครองของประเทศชาติเดียวกัน เช่น ฝรั่งถือสัญชาติไทย, โดยปริยายหมายความว่า สันดาน
- ชา ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
- ชาต ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
- ชาติ ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า;
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- เด ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
- เดิม ว. แรก เช่น แต่เดิม, เก่า เช่น บ้านเดิม พระราชวังเดิม, ก่อน เช่น เหมือนเดิม. ( ข. เฎีม ว่า ต้น).
- ธัญชาติ น. คำรวมเรียกข้าวต่าง ๆ เช่น ข้าวเปลือก ข้าวสาลี, ในคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกาว่ามี ๗ อย่าง คือ ๑. ข้าวไม่มีแกลบ ๒. ข้าวเปลือก ๓. หญ้ากับแก้ ๔. ข้าวละมาน ๕. ลูกเดือย ๖. ข้าวแดง ๗. ข้าวฟ่าง.
- สัญชาต- -ชาตะ-, -ชาดตะ- ว. เกิดเอง เช่น สัญชาตสระ ว่า สระที่เกิดเอง. (ป.).
- สละสิทธิ ปฏิเสธความเป็นเจ้าของ ไม่ยอมรับ
- สละสิทธิ์ v. ละทิ้งสิทธิ์ที่เป็นของตนไป forego one's right/s ตัวอย่างการใช้: ผู้ถือหุ้นของบริษัทพากันสละสิทธิ์และมอบอำนาจให้กรรมการบริษัทนำหุ้นไปจัดสรรให้ใครก็ได้
- สละชีพเพื่อชาติ ก. ยอมเสียชีวิตเพื่อปกป้องประเทศชาติ.
ประโยค
- < เงื่อนไขในการสูญเสียสัญชาติ > อยู่ในสถานะไร้สัญชาติ หรือต้องสละสัญชาติเดิมเพื่อการขอรับสัญชาติญี่ปุ่น