สวมเสื้อ คือ

• ครอบครองโดยสมบูรณ์
  มีลัทธิ
  ยึดไว้แน่น
  ยึดไว้โดยสม-บูรณ์
  สวมเสื้อคลุม

• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวม     ก. กิริยาที่เอาของที่เป็นโพรงเป็นวงเป็นต้นครอบลงบนอีกสิ่งหนึ่ง เช่น สวมชฎา สวมหมวก เกี้ยวสวมจุก, คล้อง เช่น สวมพวงมาลัย, นุ่ง ในคำว่า สวมกางเกง,
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสื้อ     ๑ น. เครื่องสวมกายท่อนบนทำด้วยผ้าเป็นต้น เรียกชื่อต่าง ๆ กัน เช่น เสื้อกั๊ก เสื้อเชิ้ต. ๒ น. เชื้อสาย; ผีหรืออมนุษย์จำพวกหนึ่ง เรียกเต็มว่า
• สวมเสื้อขาว    ขาวบริสุทธิ์ ขาวหิมะ มีหิมะ สีเผือก หงอก ใส่นมหรือครีม ไม่ได้เขียนอะไร
• สวมเสื้อคลุม    ใส่เสื้อคลุม ครอบครองโดยสมบูรณ์ มีลัทธิ ยึดไว้แน่น ยึดไว้โดยสม-บูรณ์ สวมเสื้อ
• สวมเสื้อผ้า    แต่งตัว แต่งกาย สวมเสื้อผ้าอาภรณ์ ใส่เสื้อผ้า
• สวมเสื้อเชิ้ต    ใส่เสื้อเชิ้ต
• การไม่สวมเสื้อผ้า    การเปลือยกาย
• คนไม่สวมเสื้อผ้า    คนเปลือยกาย
• ซึ่งสวมเสื้อโค้ต    ซึ่งสวมโค้ต
• สวมเสื้อผ้าอาภรณ์    สวมเสื้อผ้า
• สวมเสื้อผ้าเก่า ๆ    ขาดกระรุ่งกะริ่ง น่าเบื่อหู แร้นแค้น
• สวมเสื้อหลายชั้น    ใส่เสื้อหลายชั้น
• สวมเสื้อเกราะ    สวมเกราะ ใส่เกราะ สวมชุดเกราะ

• โลกนี้ไม่ได้มีแค่คนเดียวที่สวมเสื้อผ้าอย่างนี้
• บางทีเธออาจจะได้สวมเสื้อผ้าที่เขาออกแบบก็ได้นะ !
• ตอนนี้ฉันสวมเสื้อตัวหนา ดังนั้นคุณเลยไม่เห็นมัน
• สวมเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้น เห็นไปถึงไหนต่อไหน
• อาจจะเสียชีวิตตามธรรมชาติ แต่นางสวมเสื้อผ้าอยู่
• สามารถซื้อทุกอย่างที่อยากได้ ได้สวมเสื้อผ้าสวยๆ
• สวมเสื้อสเวตเตอร์สีขาว ผ้าพันคอสีดำ ทรงผมน่ารัก
• ทำไมคุณออกมาอย่างนี้ล่ะ สวมเสื้อแค่นิดเดียวเอง
• สวมกุญแจมืออยู่อย่างนั้น เขาสวมเสื้อไม่ได้หรอก
• ตามธรรมเนียมทางการดั้งเดิมต้องสวมเสื้อสีน้ำเงิน