สะวี้ดสะว้าด คือ
- (ปาก) ว. รวดเร็ว, ฉวัดเฉวียน, เช่น ขับรถสะวี้ดสะว้าด; ฉูดฉาด, นำสมัยแบบโลดโผน, เช่น เด็ก ๆ ไม่ควรแต่งตัวสะวี้ดสะว้าด.
- สะ ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
- วี ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
- วี้ด ว. เสียงดังเช่นนั้น.
- ว้า ๑ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า
- สะอาดสะอ้าน ว. สะอาดหมดจด เช่น เด็กคนนี้หน้าตาสะอาดสะอ้าน.
- ทุ่งหญ้าสะวันนา ทุ่งหญ้าขนาดใหญ่อยู่ในเขตร้อน
- สะฮาร่าตะวันตก ริโอเดอโอโร สแปนิชซาฮาร่า
- ขาดสะบั้น v. แยกออกจากกันอย่างเด็ดขาด ตัวอย่างการใช้: ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยกับญี่ปุ่นไม่ขาดสะบั้นลงเมื่อสงครามโลกฯ ยุติและทวีความใกล้ชิดในช่วงภายหลังต่อมา
- หวาดสะดุ้ง หวาดผวา กลัวมาก
- ชะวาด น. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เช่น ชะวาดแอบแปบปนปลอม. (เห่เรือ).
- ละวาด ก. วาด. ว. คล้ายเขียน.
- อย่างสะอาดสะอ้าน อย่างสะอาดหมดจด อย่างเรียบร้อย
- สะกิดสะเกา ก. สะกิดบ่อย ๆ, โดยปริยายหมายถึงพูดหรือทำให้กระทบใจบ่อย ๆ เช่น เรื่องนี้จบไปแล้วจะสะกิดสะเกาขึ้นมาทำไม.
- สะดีดสะดิ้ง v. มีกริยาที่ปรุงแต่งจนเกินงาม ชื่อพ้อง: สะดิ้ง ตัวอย่างการใช้: หล่อนสะดีดสะดิ้งราวกับว่าหล่อนไม่ชอบเขา
- สะบัดสะบิ้ง ก. แสดงอาการกะบึงกะบอนแสนงอน เช่น เวลางอนก็ทำกิริยาสะบัดสะบิ้ง. น. ชื่อกลบทแบบหนึ่ง.
มือถือ