สังขกร คือ

• สังขะกอน
  น. ผู้มีสังข์อยู่ในมือคือ พระนารายณ์. (ป.).

• สัง     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
• สังข     น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิดในหลายวงศ์ เช่น สังข์รดน้ำ ( Turbinella pyrum ) เปลือกสีขาว รูปทรงงดงาม
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• สับโขก    ก. ดุด่าว่าให้เจ็บใจอยู่เสมอ ๆ, โขกสับ ก็ว่า.
• สุขกาย    v. ร่างกายสบาย , ตัวอย่างการใช้: เธอสุขกายแต่ไม่สุขใจ
• รู้สึกร่าเริงขึ้น    ทําให้รื่นเริงขึ้น
• ลิงขนาดใหญ่ชนิดหนึ่งมีปากคล้ายสุนัขกระพุ้งแก้มใหญ่    หางสั้น
• มุขกระสัน    น. มุขที่เชื่อมระหว่างพระที่นั่งองค์หนึ่งกับอีกองค์หนึ่ง.
• แขกรับเชิญ    แขก แขกเหรื่อ
• ไขกระดูก    น. เนื้อส่วนในของกระดูก บางแห่งเป็นที่สร้างเม็ดเลือดชนิดต่าง ๆ ของร่างกาย.
• สังข-    น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิดในหลายวงศ์ เช่น สังข์รดน้ำ (Turbinella pyrum) เปลือกสีขาว รูปทรงงดงาม ใช้สำหรับหลั่งน้ำพระพุทธมนต์หรือน้ำเทพมนตร์, สังข์แตร (Chalonia tritonis) เปลือกมีลาย ใช้เป่าในงา
• สังข์    น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิดในหลายวงศ์ เช่น สังข์รดน้ำ (Turbinella pyrum) เปลือกสีขาว รูปทรงงดงาม ใช้สำหรับหลั่งน้ำพระพุทธมนต์หรือน้ำเทพมนตร์, สังข์แตร (Chalonia tritonis) เปลือกมีลาย ใช้เป่าในงา
• นักโขกหมากรุก    นักโขก นักหมากรุก คนเล่นหมากรุก นักกีฬาหมากรุก ผู้เล่นหมากรุก
• เนื้อเยื่อไขกระดูก    ไขกระดูก
• สุนัขกลายพันธุ์    หมาวัด