สังคมชนบท คือ

• ้ชีวิตในชนบท

• สัง     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
• สังค     สังคะ-, สัง น. ความข้องอยู่, การติดอยู่. ( ป. ; ส. สํค).
• สังคม     -คมมะ- น. คนจำนวนหนึ่งที่มีความสัมพันธ์ต่อเนื่องกันตามระเบียบ กฎเกณฑ์ โดยมีวัตถุประสงค์สำคัญร่วมกัน เช่น สังคมชนบท;
• คม     ๑ ก. ก้ม, คำนับ, ไหว้, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงคมในความหมายว่า ทรงไหว้. (กร่อนมาจาก บังคม). ( ข. ). ๒ น. ส่วนบางมากจนสามารถบาดได้ เช่น คมมีด
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนบท     ชนนะบด น. บ้านนอก, เขตแดนที่พ้นจากเมืองหลวงออกไป. ( ป. , ส. ชนปท).
• นบ     ( กลอน ) ก. ไหว้, นอบน้อม.
• บท     ๑ บด, บดทะ- น. ข้อความเรื่องหนึ่ง ๆ หรือตอนหนึ่ง ๆ เช่น บทที่ ๑ บทที่ ๒; กำหนดคำประพันธ์ที่ลงความตอนหนึ่ง ๆ เช่น โคลง ๔ สุภาพ ๔ บาท เป็น ๑ บท;
• ชุมชนชนบท    ชุมชนเกษตร
• มัชฌิมชนบท    น. ในสมัยพุทธกาลหมายถึง ดินแดนส่วนกลางของประเทศอินเดียอันเป็นที่อยู่ของพวกอริยกะ เป็นถิ่นที่อุดมสมบูรณ์ เป็นที่ตั้งนครใหญ่ ๆ เป็นศูนย์กลางการปกครอง และเป็นที่ประชุมของนักปราชญ์ คณาจารย์ เจ้าลัทธิต่า
• สังคมชั้นสูง    สถานภาพสังคมชั้นสูง สังคมคนร่ํารวย คนชั้นสูง ชนชั้นสูง พวกผู้ดี พวกสุภาพชน สังคมผู้มีระดับ สังคมไฮโซ
• ส่วนที่เป็นชนบท    สภาพแวดล้อมในชนบท
• คนชนบท    คนที่อาศัยอยู่ในบริเวณห่างไกล คนต่างจังหวัด คนบ้านนอก ชาวบ้าน ชาวชนบท
• พื้นที่ชนบท    พื้นที่ทําการเกษตร พื้นที่ทํานาหรือไร่ พื้นที่ไม่ใช่นครหลวง
• เด็กชนบท    เด็กต่างจังหวัด เด็กบ้านนอก

• การหยิบยื่นโอกาสให้กับผู้ขาดหรือผู้ยังไม่มีเพื่อให้ได้รับการพัฒนาที่ดีขึ้น จะช่วยย่นระยะทางหรือระยะห่างระหว่างสังคมเมืองกับสังคมชนบทให้ใกล้กันมากขึ้น