สัญชาตเวค คือ

• สัญชาตญาณ

• สัญชาต     -ชาตะ-, -ชาดตะ- ว. เกิดเอง เช่น สัญชาตสระ ว่า สระที่เกิดเอง. ( ป. ).
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาต     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• เวค     น. ความเร็ว. ( ป. , ส. ).
• สัญชาต-    -ชาตะ-, -ชาดตะ- ว. เกิดเอง เช่น สัญชาตสระ ว่า สระที่เกิดเอง. (ป.).
• สัญชาติ    -ชาด น. ความเกิด, การเป็นขึ้น, ความอยู่ในบังคับ คืออยู่ในความปกครองของประเทศชาติเดียวกัน เช่น ฝรั่งถือสัญชาติไทย, โดยปริยายหมายความว่า สันดาน เช่น สัญชาติพาล สัญชาติคางคก ยางหัวไม่ตกก็ไม่รู้สึก. (ป.
• ให้สัญชาติ    แปลงสัญชาติ โอนสัญชาติ ให้สิทธิการเป็นพลเมือง โอนชาติ
• ไร้สัญชาติ    ไม่มีบ้าน
• ซึ่งไร้สัญชาติ    ซึ่งไม่มีสัญชาติ
• สัญชาตญาณ    -ชาดตะ- น. ความรู้ที่มีมาแต่กำเนิดของคนและสัตว์ ทำให้มีความรู้สึกและกระทำได้เองโดยไม่ต้องมีใครสั่งสอน เช่น สัญชาตญาณในการป้องกันตัว สัญชาตญาณในการรวมหมู่, สัญชาตเวค ก็ว่า. (อ. instinct).
• ให้สัญชาติแก่    กลายเป็นของชาตʼ ทำให้เป็นของชาติ ทำให้เป็นประเทศหนึ่ง
• ธัญชาติ    น. คำรวมเรียกข้าวต่าง ๆ เช่น ข้าวเปลือก ข้าวสาลี, ในคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกาว่ามี ๗ อย่าง คือ ๑. ข้าวไม่มีแกลบ ๒. ข้าวเปลือก ๓. หญ้ากับแก้ ๔. ข้าวละมาน ๕. ลูกเดือย ๖. ข้าวแดง ๗. ข้าวฟ่าง.
• ซึ่งไม่มีสัญชาติ    ซึ่งไร้สัญชาติ
• สัญชาตญาณ adj    สัญชาตญาณ
• ใช้สัญชาตญาณ    หยั่งรู้