สัตว์จำพวกปรสิต คือ

• สกุลสกิสโตโซมา

• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตว     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• สัตว์     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• จำ     ๑ ก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้. ๒ ก. ลงโทษด้วยวิธีเอาโซ่ตรวนล่ามไว้ เช่น จำโซ่ จำตรวน, ลงโทษด้วยวิธีขัง เช่น จำคุก. ๓ ก.
• จำพวก     น. พวก, ประเภท, ชนิด, หมู่, เหล่า.
• พวก     น. คน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ที่รวมกันเข้าเป็นกลุ่มเป็นหมู่ตามอาชีพหรือชนิดเป็นต้น เช่น พวกนักเรียน พวกพ่อค้า พวกกรรมกร พวกนก พวกกา พวกเครื่องมือ
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ปรสิต     ปะระสิด, ปะระสิดตะ- น. ( แพทย์ ) สัตว์พวกพยาธิที่อาศัยอยู่ในมนุษย์และสัตว์; ( เกษตร ) ตัวเบียน เช่น กาฝาก. ( อ. parasite).
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิต     -ตะ- ว. ขาว. ( ป. , ส. ).
• สัตว์จำพวก bos    คนชั่ว พหูพจน์ของ ox วัวควาย
• สัตว์ตัวเมียจำพวก bos    วัวตัวเมีย สัตว์ตัวเมียขนาดใหญ่ แม่วัว
• สัตว์จำพวกกบ    กบ คางคก