สันเทหะ คือ

• น. สนเท่ห์. (ป., ส.).

• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทห     เทหะ- น. ตัว. ( ป. , ส. เทห ว่า ร่างกาย).
• หะ     ว. เสียงเปล่งเพื่อให้ลงมือพร้อมกัน.
• เทห-    เทหะ- น. ตัว. (ป., ส. เทห ว่า ร่างกาย).
• เทห์    เทหะ- น. ตัว. (ป., ส. เทห ว่า ร่างกาย).
• สีหะ    น. ราชสีห์ เช่น ราชสีห์อาจจะตั้งใจหมายความว่า สีหะ ตัวที่เป็นนายฝูง. (สาส์นสมเด็จ). (ดู สิงห-, สิงห์ ๑). (ป.).
• สันเทส    -เทด น. สนเทศ. (ป.).
• สั่นเทา    ก. สั่นรัว ๆ อย่างคนเป็นไข้.
• สั่นเทิ้ม    ก. สั่นไปทั้งตัว.
• สินเทา    pic069.jpg (สินเทา) น. พื้นที่ว่างซึ่งกันไว้เป็นพื้นหลังของรูปภาพเพื่อแบ่งภาพเป็นตอน ๆ โดยเขียนล้อมด้วยเส้นแผลงหรือด้วยเส้นฮ่อเป็นต้น มักเขียนในงานจิตรกรรมฝาผนัง.
• ส้นเท้า    n. ส่วนท้ายของเท้า ชื่อพ้อง: ส้น, ส้นตีน ตัวอย่างการใช้: ลูกสาวบ้านนั้นใส่กางเกงขาบานกรอมส้นเท้าดูน่าเกลียด clf.: ข้าง
• สิ่งบันเทิง    การพักผ่อนหย่อนใจ ความบันเทิง ความรื่นรมย์ ความสนุกสนาน ความสุข ความหรรษา ความเบิกบานใจ ความเพลิดเพลิน สิ่งที่น่ารื่นรมย์ การฆ่าเวลา งานอดิเรก
• ธาตุโลหะสีเงินเป็นโลหะที่เบาที่สุด    ลิเธียม
• เทหวัตถุ    เทหะ- (วิทยา) น. ก้อนหรือชิ้นหรือส่วนหนึ่งของสสาร อาจเป็นของแข็ง ของเหลว หรือแก๊ส ก็ได้. (อ. body).