สามานย คือ

• สามานนะยะ-, สามานยะ-
  ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น สามานยนาม. (ส. สามานฺย; ป. สามญฺ).

• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาม     สามะ-, สามมะ- น. บทสรรเสริญ; การสรรเสริญ. ( ส. ). ๑ น. จำนวนสองบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๓ ตกในราวเดือนกุมภาพันธ์.
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาน     ๑ น. ชื่อโรคจำพวกหนึ่ง เกิดได้หลายสาเหตุ เช่น มีถุงน้ำเกิดที่เยื่อบุช่องท้อง การอุดกั้นหลอดเลือดดำหรือทางเดินของน้ำเหลือง ตับแข็ง ลิ้นหัวใจพิการ
• นย     นะยะ- น. เค้าความที่ส่อให้เข้าใจเอาเอง. ( ป. , ส. ).
• สามานย-    สามานนะยะ-, สามานยะ- ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น สามานยนาม. (ส. สามานฺย; ป. สามญฺ).
• สามานย์    ว. เลวทรามต่ำช้า เช่น ลูกสามานย์ทำร้ายพ่อแม่, มักใช้เข้าคู่กับคำ ชั่วช้า เป็น ชั่วช้าสามานย์. (ส. สามานฺย).
• คําสามานยนาม    คําสามมัญนาม สามัญนาม สามานยนาม
• วิสามานยนาม    วิสามานยะนาม (ไว) น. คำนามที่เป็นชื่อเฉพาะ ตั้งขึ้นสำหรับเรียกคน สัตว์ สิ่งของ และสถานที่ เพื่อให้รู้ชัดว่าเป็นใครหรืออะไร เช่น นาย ช้าง เรือ จังหวัด.
• สามานยนาม    สามานยะ- (ไว) น. คำนามที่เป็นชื่อทั่วไปของคน สัตว์ และสิ่งของ เช่น เด็ก นก หนังสือ ลม ใจ.
• ศูนย์การค้าที่มีร้านค้ามากมาย    ศูนย์การค้าขนาดใหญ่
• ขานยาม    (โบ) ก. บอกเวลาเปลี่ยนชั่วโมง.
• การแสดงความสามารถในการขี่รถจักรยานยนต์    การต้อนจับปศุสัตว์ การแสดงความสามารถในการขี่ม้าและใช้ห่วงเชือกคล้องวัว คอกสำหรับจับปศุสัตว์
• สมัครสมานสามัคคี    สมัครสมาน สามัคคี
• สามารถต้านได้    ต่อต้านสําเร็จ

• เดวิด อย่าไปยุ่งกับไอ้พวกต่ำช้าสามานย์เช่นนั้น
• ทุกคนที่เคยทำสิ่งชั่วช้าสามานย์ ในนามของคาปริคอร์น
• สำหรับเหล่าชายชราผู้สามานย์ ที่ไม่สิ้นตัญหา
• ก็ได้ ผมจะทำอาหารให้ ตาแก่ชั่วช้าสามานย์
• ปล่อยไว้อาจทำเรื่องชั่วช้าสามานย์ก็ได้
• ข้ารู้เดียวนั้น ว่าข้าเป็นสตรีสามานย์ที่สุดที่มีชีวิตอยู่
• และเจ้า โอดิน เจ้ามันคนชั่วช้าสามานย์
• ให้เธอมาอยู่กับเหล่าเฒ่าสามานย์ ที่ยังมีความต้องการของเพศผู้
• แต่บ้างก็ว่า ราชันสามานย์ยังไม่ตาย
• ข้าไม่รู้ว่า ” สามานย์ ” แปลว่ากระไร