สามใบเถา คือ
"สามใบเถา" การใช้"สามใบเถา" จีน
- น. เรียกตลับหรือโถแป้งเป็นต้น ๓ ใบที่มีขนาดใหญ่ กลาง เล็ก รวมเป็นชุดหนึ่ง เช่น ตลับหมากสามใบเถา โถแป้งสามใบเถา, (ปาก) เรียกพี่น้องผู้หญิง ๓ คนเรียงกันว่า สามใบเถา.
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- สาม สามะ-, สามมะ- น. บทสรรเสริญ; การสรรเสริญ. ( ส. ). ๑ น. จำนวนสองบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๓ ตกในราวเดือนกุมภาพันธ์.
- ใบ น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
- เถา น. เครือไม้, ลำต้นของไม้เลื้อย; ภาชนะที่จัดเข้าเป็นชุดเดียวกันอย่างปิ่นโต, ภาชนะหรือสิ่งของในจำพวกเดียวกันที่ใหญ่ รอง และเล็ก
- ถา ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
- เถามวก ดู มวก.
- พืชเถามีฝักสกุล vicia พืชจำพวก lathyrus sativus เมล็ดหรือผลของพืชดังกล่าว
- หมามุ้ยเถาคัน ต้นหมามุ้ย หมามุ่ย หมามุ้ย
- ขนตามใบหน้า ขนใบหน้า
- ราคาตามใบหุ้น ราคาที่ระบุไว้บนหน้าตั๋ว
- ปีเถาะ n. ชื่อปีที่ 4 ของรอบปีนักษัตร มีกระต่ายเป็นเครื่องหมาย ตัวอย่างการใช้: ท่านผู้เกิดปีเถาะ ท่านว่าเจรจาเหลาะแหละไม่สู้มีสาระ มักชอบพูดเล่นๆ มากกว่าจริง
- เถาคัน น. ชื่อไม้เถา ๒ ชนิดในวงศ์ Vitaceae ขอบใบหยัก มีมือเกาะออกตรงข้ามใบ ชนิด Cayratia trifolia (L.) Domin ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๓ ใบ พันธุ์ใบแดงเรียก เถาคันแดง, อีกชนิดหนึ่งคือ Cissus repens Lam. ใบเด
- เถาวัลย์ น. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. (ป., ส. วลฺลิ, วลฺลี).
- เถาะ น. ชื่อปีที่ ๔ ของรอบปีนักษัตร มีกระต่ายเป็นเครื่องหมาย.
- เถาไม้ เครือ เครือไม้ เถา
ประโยค
- ฉันไม่ใช่นักบุญใจดีที่ทำงานให้กับพวกสามใบเถาหรอกนะ .