สิงคลี คือ

• -คฺลี
  ว. วุ่นวาย, พัลวัน.

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิง     ๑ ก. อยู่, เข้าแทรกอยู่ เช่น ผีสิง, สึง ก็ว่า, ( ปาก ) อยู่, มาอาศัยอยู่, เช่น เพื่อน ๆ ของลูกมาสิงอยู่ที่บ้านหลายคน, สิงสู่ ก็ว่า. ( ข. ). ๒
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลี     คฺลี ( โบ ) น. ลูกกลม เช่น เล่นคลี โยนคลี, ( โบ ) การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่ง ผู้เล่นขี่ม้าตีลูกกลมด้วยไม้ เช่น ให้พระยาสามนต์คนดี
• ลี     ก. ไป.
• สิงคลิ้ง    (กลอน) ว. งามอย่างสง่า เช่น บพิตรพ่องามสิงคลิ้ง. (ลอ).
• สิ่งคลุม    สิ่งที่ปกคลุม สิ่งห่อหุ้ม เครื่องปกคลุม
• ส่งคลื่น    ส่งผ่าน แพร่เชื้อ โอนสิทธิ โอนหน้าที่
• สิริมงคล    ขวัญ มิ่ง มงคล มิ่งขวัญ ศรี
• สินค้าคงคลัง    สินค้าในสต็อก สํารวจ
• สิ่งครอบคลุม    การจัดบ้านพักให้ บ้าน บ้านพักทั้งหลาย สิ่งปกคลุมหรือป้องกันม้าหรือสัตว์อื่น
• สังค    สังคะ-, สัง น. ความข้องอยู่, การติดอยู่. (ป.; ส. สํค).
• สังค-    สังคะ-, สัง น. ความข้องอยู่, การติดอยู่. (ป.; ส. สํค).
• สังค์    สังคะ-, สัง น. ความข้องอยู่, การติดอยู่. (ป.; ส. สํค).
• สิงคี    น. สัตว์มีเขา, วัว, ควาย; ชื่อปลาชนิดหนึ่ง; ทองคำ; ชื่อผักชนิดหนึ่ง. (ป.; ส. ศฺฤงฺคี).