สิญจ คือ
"สิญจ" การใช้
สินจะ-, สิน
ก. รดน้ำ; รดน้ำมนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).
- สิ คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
- สิญจ- สินจะ-, สิน ก. รดน้ำ; รดน้ำมนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).
- สัญจกร ตราประทับเล็ก ๆ ตราเล็ก ๆ เครื่องประทับตรา
- สัญจร -จอน ก. ผ่านไปมา เช่น ทางสัญจร. น. ช่องทาง, ถนน; การผ่านไปมา. (ป., ส.).
- สิญจน์ สินจะ-, สิน ก. รดน้ำ; รดน้ำมนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).
- สัญจาระ -ระ น. การเดินไป, การเที่ยวไป. (ป., ส.).
- สัญจรโรค น. กามโรค. ว. เรียกหญิงโสเภณีว่า หญิงสัญจรโรค.
- ผู้สัญจรไปมา คนเดินผ่าน
- ปปัญจ ปะปันจะ- (แบบ) น. ความเนิ่นช้า, ความนาน. ว. เนิ่นช้า. (ป.).
- ปปัญจ- ปะปันจะ- (แบบ) น. ความเนิ่นช้า, ความนาน. ว. เนิ่นช้า. (ป.).
- ปัญจ ปันจะ- (แบบ) ว. เบญจ. (ป.).
- ปัญจ- ปันจะ- (แบบ) ว. เบญจ. (ป.).
- ลัญจ์ ลัน น. สินบน, สินจ้าง, ของกำนัล. (ป.).
- หัญจี หะยี
- กัญจุก (แบบ) น. เสื้อ. (ป., ส.).
ประโยค
- คำสรรเสิญจากเผ่าพันธุ์นักรบ แด่เคียร่า
- สายสิญจน์ใช้สวดเพื่อชัยชนะ