สินเดิม คือ

• (กฎ; เลิก) น. ทรัพย์สินที่ฝ่ายชายหรือฝ่ายหญิงมีอยู่แล้วก่อนสมรส หรือทรัพย์สินที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้มาระหว่างเป็นสามีภรรยาโดยทางพินัยกรรม หรือมีผู้ยกให้โดยเสน่หาเมื่อพินัยกรรมหรือหนังสือยกให้นั้นแสดงไว้ว่าให้เป็นสินเดิม.

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิน     ๑ น. เงิน, ทรัพย์, เช่น ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทรัพย์ เป็น ทรัพย์สิน หรือ สินทรัพย์. ๒ ก. ตัด, ฟันให้ขาด, เช่น
• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดิม     ว. แรก เช่น แต่เดิม, เก่า เช่น บ้านเดิม พระราชวังเดิม, ก่อน เช่น เหมือนเดิม. ( ข. เฎีม ว่า ต้น).
• สันดานเดิม    ธาตุแท้ สันดาน เนื้อแท้ แต่ดั้งเดิม โดยสันดาน ในตัว
• มีนิสัยเหมือนเด็ก    คล้ายเด็ก เหมือนเด็ก ทําตัวเป็นเด็กเล็กๆ เหมือนทารก
• คนเดิม    หน้าเก่า หน้าเดิม
• ถิ่นเดิม    ถิ่นกําเนิด บ้านเกิด ภูมิลําเนา รกราก
• ทุนเดิม    ทุน ต้นทุน เงินลงทุน กองทุน กองเงิน เงินทุน เงินสะสม
• พื้นเดิม    น. รกรากเดิม เช่น พื้นเดิมเป็นคนมั่งมี.
• เช่นเดิม    เช่นเคย ยังคง
• สันเดก    (โบ) น. สันติกะ, สำนัก. (ป. สนฺติก).
• มีสีเดียว    ไม่มีจุด ไม่มีจุดด่างพร้อย ไม่มีมลทิน ไม่มีรอยเปรอะเปื้อน ไม่มีราคี ไม่มีแต้ม
• บ้านเดิม    n. ถิ่นซึ่งเป็นที่เกิดหรือที่อยู่อาศัยเดิม ชื่อพ้อง: บ้านเกิด, บ้านเกิดเมืองนอน, ภูมิลำเนา ตัวอย่างการใช้: คนตกงานเดินทางกลับบ้านเดิมที่ต่างจังหวัด เพื่อพักเอาแรงในการต่อสู้ใหม่
• มีลิ้นเดียว    มีฝาเดียวหรือเป็นชิ้นเดียว

• จะมีลูกสะใภ้ที่ยอมใช้สินเดิมจ่ายให้คุณหมื่นล้านเหรอ ?
• ไม่งั้น ลูกสะใภ้คนไหนจะเต็มใจควักสินเดิมให้หมื่นล้าน