สิ่งขว้าง คือ
"สิ่งขว้าง" อังกฤษ
- สิ คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
- สิ่ง น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
- ขว้าง ขฺว้าง ก. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง.
- ว้า ๑ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า
- ว้าง ว. เปล่า, ว่าง.
- สิ่งขัดขวาง สิ่งที่ถ่วงความเจริญ สิ่งกีดขวาง กําแพง ขวากหนาม อุปสรรค เครื่องกีดขวาง ผู้ขัดขวาง ผู้สกัดกั้น
- ขว้างขึ้น โยนขึ้น
- ทิ้งขว้าง ก. ไม่เอาใจใส่ดูแล, พรากหนีไป.
- สิ่งที่เราขว้างขึ้น สิ่งที่เราโยนหรือเหวี่ยงขึ้น
- ขว้างขึ้นไป เหวี่ยงขึ้นไป
- ทางขวา ด้านขวา ทางขวามือ ขวามือ
- กว้างขวาง ก. แผ่ออกไปมาก, ใหญ่โต, เช่น มีเนื้อที่กว้างขวาง; เผื่อแผ่ เช่น มีน้ำใจกว้างขวาง, รู้จักคนมากและมีคนรู้จักมาก เช่น กว้างขวางในสังคม.
- ทางขวาง ตามขวาง
- ผู้กว้างขวาง (ปาก) น. นักเลงใหญ่, ผู้มีอิทธิพล.
- อย่างขัดขวาง อย่างขอบคุณ