สิ่งต้องห้าม คือ

• ของต้องห้าม
  เรื่องต้องห้าม
  ข้อห้าม

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ่ง     น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
• ต้อ     ๑ น. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทำให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทำให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด. ๒ ว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ
• ต้อง     ก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป
• ต้องห้าม     adj. แตะต้องไม่ได้, ยุ่งเกี่ยวไม่ได้ คำตรงข้าม: อนุญาต ตัวอย่างการใช้:
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ห้า     น. จำนวนสี่บวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๕ ตกในราวเดือนเมษายน.
• ห้าม     ก. ให้เว้นกระทำ, ไม่ให้ทำตามที่กำหนดไว้. น. เรียกภรรยาของเจ้านายที่ไม่ใช่สะใภ้หลวง ว่า นางห้าม, เรียกหญิงสามัญที่เป็นเมียของเจ้านาย ว่า
• ของต้องห้าม    สิ่งต้องห้าม เรื่องต้องห้าม
• เรื่องต้องห้าม    ของต้องห้าม สิ่งต้องห้าม
• ของต้องห้ามตามกฎหมาย    การค้าเถื่อน การลักลอบขนสินค้า adj ของเถื่อน
• ส่งตาม    ส่งตามหลัง ส่งไปทีหลัง
• สัตว์เลี้ยงตามทุ่งหญ้า    สัตว์เลี้ยงในทุ่งหญ้า
• สิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่ต้องตาย    การที่ต้องตาย มนุษย์ที่ต้องตาย อัตราตาย
• สั่งห้าม    v. ชี้แจ้งไว้เพื่อห้ามปฏิบัติ , , ตัวอย่างการใช้: นายกฯ สั่งห้ามเกษตรฯ โยกย้ายระดับ 10 ก่อนปรับโครงสร้างกระทรวงเสร็จ

• การควบคุมดินเป็นสิ่งต้องห้ามที่หมู่บ้านแห่งนี้
• การหลั่งเลือดในดินแดนศักสิทธิ์เป็นสิ่งต้องห้าม
• พวกเจ้าฝ่าฝืนสิ่งต้องห้ามมากมาย จะทำให้เทพเจ้า
• มันไม่ใช่สิ่งต้องห้ามหรืออะไรทั้งนั้น มันก็แค่
• มันเป็นสิ่งต้องห้ามนะถ้าจะใช้ความรุนแรงแถวนี้
• การคิดถึงหรือสื่อสารกับคนอื่นเป็นสิ่งต้องห้าม
• แต่การเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่ นั้นเป็นสิ่งต้องห้าม
• ความคาดเดาเป็นสิ่งต้องห้ามในการเริ่มสืบสวนนะ
• เป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับแวมไพร์ที่จะฆ่าแวมไพร์
• ความสัมพันธ์หญิงชายเป็นสิ่งต้องห้ามอย่างเคร่งครัด