สิ่งยืดเยื้อ คือ

• คนหรือสิ่งที่ยืดออกไป

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ่ง     น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
• สิ่งยืด     กล้ามเนื้อยืดแขนขาหรือส่วนอื่นของร่างกาย ผู้กาง ผู้ยืด ผู้เลื่อนเวลา สิ่งกาง ไม้วัดมุม
• ยืด     ก. ขยายตัวให้ยาวออกไปได้ เช่น ยางยืด ผ้ายืดออกไป, ขยายเวลาให้นานออกไป เช่น ยืดเวลา. ว. เรียกสิ่งที่ขยายตัวให้ยาวหรือกว้างออกไปเช่นนั้น เช่น
• ยืดเยื้อ     ว. ยาวนาน, ไม่ใคร่จะจบสิ้นง่าย ๆ, เช่น คดียืดเยื้อ.
• เยื้อ     ก. ยาวนาน, ไม่ใคร่จะจบสิ้น, มักใช้ว่า ยืดเยื้อ.
• ยื้อ     ก. แย่งด้วยอาการเช่นฉุด ยุด ดึงไปมา เช่น ยื้อข้อมือ, มักใช้เข้าคู่กับคำ แย่ง เป็น ยื้อแย่ง เช่น หมายื้อแย่งกระดูกกัน.
• ตัวอย่างยอดเยี่ยม    ตัวอย่างดีเลิศ
• อย่างยอดเยี่ยม    อย่างดี อย่างดีเยี่ยม อย่างดีเลิศ อย่างสมบูรณ์แบบ อย่างมีชื่อเสียง อย่างโดดเด่น อย่างเยี่ยมยอด อย่างมาก อย่างมหัศจรรย์ อย่างน่ามหัศจรรย์ อย่างประเสริฐ
• สิ่งยึดเหนี่ยว    สิ่งเหนี่ยวรั้ง เครื่องยึดเหนี่ยว
• สัตว์เลือดเย็น    n. สัตว์ที่อุณหภูมิในร่างกายเปลี่ยนแปลงไปตามอุณหภูมิของสภาพแวดล้อมอยู่เสมอ คำตรงข้าม: สัตว์เลือดอุ่น ตัวอย่างการใช้: อุณหภูมิของสัตว์เลือดเย็นจะขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของสภาวะแวดล้อม
• สิ่งที่ยอดเยี่ยม    สิ่งที่ดีเลิศ
• สํานวนเยิ่นเย้อ    การใช้คําฟุ่มเฟือย สํานวนยืดยาด
• เยื้องยัก    ก. เลี่ยงไป, ไม่ตรงไปตรงมา, ดัดแปลง, ยักเยื้อง ก็ว่า.
• เยื้องย่าง    ก. เดินอย่างมีลีลา, เดินอย่างมีท่างาม, ใช้ในความประชดก็มี, ย่างเยื้อง ก็ว่า.