สิ่งสู่ คือ

• ที่ที่คน ๆ หนึ่งชอบไปดก
  ที่ที่ไปบ่อย

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ่ง     น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู่     ก. ไปเยี่ยม เช่น ไปมาหาสู่กัน; แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ถึง, ยัง, เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ ขอจงไปสู่สุคติ.
• สิงสู่    (ปาก) ก. อยู่, มาอาศัยอยู่, เช่น โรงเรียนปิดเทอมแล้วไม่ยอมกลับบ้าน มัวสิงสู่อยู่ที่หอพัก, สิง ก็ว่า.
• ส่งสัมผัส    ก. เรียกคำสุดท้ายของวรรคหน้าแห่งคำประพันธ์ที่คล้องจองกับคำใดคำหนึ่งในวรรคถัดไปว่า คำส่งสัมผัส.
• สิ่งที่สูงส่ง    สิ่งที่ล้ําเลิศ บุคคลที่สูงส่ง
• สิ่งสุดวิสัย    สิ่งเหลือวิสัย เรื่องสุดวิสัย
• ซึ่งสัมผัส    กระทบกระเทือนใจ มีผลกระทบ สะเทือนอารมณ์
• สังสิทธิ    -สิดทิ น. ความสำเร็จ, ความเรียบร้อย, ความดีเลิศ; ผลสุดท้าย. (ส. สํสิทฺธิ).
• สังสุทธิ    -สุด, -สุดทิ น. ความบริสุทธิ์, ความสะอาด; การชำระ, การล้าง. (ส. สํศุทฺธ, สํศุทฺธิ).
• สังสุทธ์    -สุด, -สุดทิ น. ความบริสุทธิ์, ความสะอาด; การชำระ, การล้าง. (ส. สํศุทฺธ, สํศุทฺธิ).
• สั่งสม    ก. สะสม, รวบรวมให้เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ, เช่น พระโพธิสัตว์สั่งสมบารมี.
• สั่งสอน    ก. ชี้แจงให้เข้าใจและบอกให้ทำ เช่น แม่สั่งสอนลูกให้เป็นคนดี, สอนสั่ง ก็ว่า.
• สั่งสินค้า    v. นำสินค้าเข้ามาโดยการซื้อเป็นต้น ตัวอย่างการใช้: ผู้ที่สนใจสามารถสั่งสินค้าทางโทรศัพท์ได้

• ท่านไม่มีร่างให้สิ่งสู่แล้ว
• สิ่งสู่อยู่รอบๆ หลังความตาย