สิ้นชื่อ คือ

• ก. หมดชื่อเสียง เช่น เขาชกแพ้หลายครั้งติด ๆ กัน เลยสิ้นชื่อ; ตาย เช่น เขาถูกแทงทะลุหัวใจ เลยสิ้นชื่อ.

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ้น     ก. หมด, จบ, เช่น กินอาหารมื้อนี้สิ้นเงินไป ๕๐๐ บาท สิ้นปีนี้เขาจะย้ายไปอยู่เชียงใหม่; ตาย เช่น พ่อแม่เขาสิ้นไปหมดแล้ว.
• ิ้     พลิ้ว
• ชื่อ     น. คำที่ตั้งขึ้นสำหรับเรียกคน สัตว์ สถานที่ และสิ่งของโดยทั่ว ๆ ไปหรือโดยเฉพาะเจาะจง.
• ขานชื่อ    เรียกชื่อ ประกาศชื่อ เรียก บอกชื่อ ระบุชื่อ ออกชื่อ เอ่ยชื่อ แสดงชื่อ ขาน
• ขึ้นชื่อ    ก. ลือชื่อ, เอ่ยถึงบ่อย ๆ; ยกขึ้นมาอ้าง เช่น อย่ามาขึ้นชื่อฉัน.
• ซึ่งขึ้นชื่อ    ซึ่งเลื่องลือ เป็นที่รู้จักกันทั่วไป เป็นที่เลื่องลือ เกี่ยวกับสุภาษิต เป็นคำพังเพย
• ดิฉันชื่อ    ผมชื่อ
• ผู้เซ็นชื่อ    คนลงนาม ผู้ลงชื่อ ผู้ลงนาม
• อ่อนช้อย    ว. มีกิริยาท่าทางงดงามละมุนละไม, มีลักษณะงอนงาม, มีลักษณะงอนขึ้นอย่างลายกระหนก, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น.
• เขียนชื่อ    เซ็นชื่อ ลงชื่อ ลงนาม ลงลายมือชื่อ เซ็น
• เซ็นชื่อ    ลงชื่อ ลงนาม เซ็นสัญญา เซ็น เซ็นเอกสาร ลงลายมือชื่อ เขียนชื่อ
• เป็นช่อ ๆ    ซึ่งยื่นออกมา เป็นกลุ่ม เป็นพวง
• ในชื่อ    ในนาม
• ต้นชีส    ต้นแมลโลว์สูง

• ตายละ เขาสิ้นชื่อในวงการแน่ๆ
• หมายถึงพวกเราสิ้นชื่อกันหมด
• จะสิ้นชื่อ ตายเรียบ