สิ้นใจ คือ

• ก. ขาดใจ, ตาย, เช่น เขาพึ่งสิ้นใจเมื่อเที่ยงนี้เอง, สิ้นลม หมดลม หรือ หมดอายุ ก็ว่า.

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ้น     ก. หมด, จบ, เช่น กินอาหารมื้อนี้สิ้นเงินไป ๕๐๐ บาท สิ้นปีนี้เขาจะย้ายไปอยู่เชียงใหม่; ตาย เช่น พ่อแม่เขาสิ้นไปหมดแล้ว.
• ิ้     พลิ้ว
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ที่รู้สึกเห็นใจ    ที่รู้สึกเศร้าใจไปกับความทุกข์ของผู้อื่น
• ผู้สับสนใจ    ผู้กระวนกระวาย ผู้ว้าวุ่นใจ
• มั่นใจที่สุด    ปลอดภัยที่สุด แน่นอนที่สุด แน่นอนเกินไป
• รู้สึกสนใจ    สนใจ มีความสนใจ
• รู้สึกเห็นใจ    มีความกรุณาปราณี รู้สึกเมตตา เต็มไปด้วยความเมตตา เปี่ยมด้วยความเมตตา
• สั่งตัดสินใจให้    ชี้ขาด พิจารณาลงโทษ
• สิ่งที่มั่นใจได้    สิ่งที่แน่นอน
• สิ่งยวนใจ    สิ่งจูงใจ สิ่งยั่วยุ สิ่งยั่วใจ
• สิ่งเตือนใจ    ของที่เป็นอนุสรณ์ ของที่ระลึก
• สิ้นใจตาย    ขาดใจตาย
• ความรู้สึกลึกๆ ในใจ    ความคิด

• คิรา ทินสลีย์บอกผมบางอย่าง ก่อนที่เธอจะสิ้นใจไป
• ผู้ป่วย ยูนแดชิค สิ้นใจไปแล้วตั้งแต่สองทุ่มครึ่ง
• คนร้ายคิดอย่างนี้ตอนที่แทงเหยื่อจนกระทั่งสิ้นใจ
• หญิงสาวตกอับ หาทางออกไม่ได้ สิ้นใจตายเพราะเงิน
• สัญญาณนาฬิกาชีวะหนะครับ ลูกค้าพบเพิ่งจะสิ้นใจ
• และในขณะที่แม่ของเขากําลังจะสิ้นใจ เด็กน้อย แท ฮยุก
• โปแทสเซียม ไซยาไนด์ สิ้นใจก่อนถึงพื้นด้วยซ้ำ
• นางกำลังจะสิ้นใจในไม่ช้า ข้าไม่สนใจว่าเกิดอะไรกับนาง
• ตอนที่บรูตาใกล้สิ้นใจ เขาได้ขอร้องให้พาเขาไปที่ป่าลึก
• อาหารมื้อสุดท้ายของผมก่อนจะสิ้นใจ จะต้องเป็นแกงกะหรี่