สีละมัน คือ

• ดู ลิ้นจี่.

• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• มัน     ๑ น. ชื่อเรียกไม้เถาหรือไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ที่หัวใช้เป็นอาหารได้. ๒ น. เนื้อเยื่อเกี่ยวพันชนิดหนึ่งในคนและสัตว์ มีลักษณะนุ่ม ๆ
• ละมุน    ว. อ่อนนุ่ม, นุ่มนวล, เช่น ผ้ากำมะหยี่เนื้อนิ่มละมุนมือ.
• ลื่นและมัน    นุ่มเหมือนกํามะหยี่ เหมือนกํามะหยี่
• อ่อนละมุน    นุ่มนวล อ่อนนุ่ม ละมุน ละมุนละไม เนียนนุ่ม
• ละมุ    ๑ น. โป๊ะเล็ก ๆ ที่ทำไว้สำหรับจับปลาตามชายทะเล. ๒ (ถิ่น-อีสาน) น. กลุ่มต้นไม้เล็ก ๆ ตามชายห้วย หนอง บึง.
• ลื่น นิ่ม และมันวาว    คล้ายไหม ทำด้วยไหม มีขนนิ่ม ละมุนละไม หุ้มด้วยไหม เป็นวาวมัน
• ชีสที่นุ่มและมันมาก    ครีมชีส
• เหล็กกล้าละมุน    เหล็กเหนียว
• เหี่ยวและมีรอยย่น    ซึ่งร่วงโรย ซึ่งอับเฉา
• ละมุนละม่อม    ว. อ่อนโยน, นิ่มนวล, เช่น เขามีกิริยาท่าทางละมุนละม่อม.
• ฝาละมี    น. สิ่งที่ปิดปากหม้อดินที่เป็นหม้อข้าวหม้อแกง; เรียกส่วนพระเจดีย์ที่เป็นฐานรองรับปล้องไฉนของเจดีย์ทรงกลมหรือทรงลังกา คล้ายฝาละมี ว่า บัวฝาละมี.
• ละมั่ง    ดู ละองละมั่ง.
• ละมา    น. กาล, คราว, เวลา.